روابط روسیه و اسرائیل در پرتو نقش منطقه‌ای ایران

با روی کار آمدن پوتین در سال 2000 م. و اتخاذ سیاست موازنه‌سازی میان بازیگران بین‌المللی، سیاست خارجی روسیه در قبال کشورهای خاورمیانه تغییر کرد. در همین راستا روابط روسیه با اسرائیل نیز دچار تحول و چرخش قابل توجهی شد. این دو با اتخاذ سیاست عمل‌گرایانه مبتنی بر منفعت، پس از چهل سال، تلاش نموده‌اند سطح و عمق روابط خود را نسبت به گذشته توسعه دهند. این نوشتار تلاش دارد با نگاه واقع‌گرایانه و با روش کتابخانه‌ای به این پرسش پاسخ دهد که «روابط روسیه و اسرائیل در دوران ریاست جمهوری "پوتین" چگونه تغییر کرده است و تأثیر ایران بر این روابط چگونه بوده است؟» فرضیۀ پژوهش این‌گونه بوده است که روسیه و اسرائیل با تغییر سیاست و تحت تأثیر شرایط بین‌الملل روابط گسترده‌‌ای را در ابعاد مختلف تجربه می‌کنند. بررسی روابط روسیه و اسرائیل نشان می‌دهد روابط این دو ضعیف، اما رو به افزایش است. روابط تجاری محدود به تجارت مواد اولیه است و تجارت کالاهای مبتنی بر تکنولوژی به دلیل الگوی سیاست خارجی اسرائیل به صورت محدودی انجام می‌شود. روابط نظامی نیز به دلیل وابستگی شدید صنایع نظامی اسرائیل به آمریکا ضعیف‌ترین رابطۀ بین اسرائیل و روسیه است. با وجود موضوعات مهم استراتژیک همچون مسئلۀ ایران و خاورمیانه، و روابط استراتژیک اسرائیل و آمریکا که مانع گسترش روابط آنها می‌شود، طرفین در جهت تقویت روابط تلاش می‌کنند.

Keywords:

روسیه , اسرائیل , ایران , خاورمیانه , روابط دوجانبه