محمدرضا اسلامی - دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
مریم بخشی - دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
پرویز احمدزاده - دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
محمد پاشایی - دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

شعر مدرن را شعر تصویر می­نامند؛ زیرا یکی از جلوه ­های هنر شاعری در عصر معاصر، تخیل بدیع و خلق تصاویر نو همراه با کشف رابطه ­ای جدید بین پدیده هاست. واکاوی تصویر، جهان کوچکی از دنیای بزرگ شاعر است و پرده‌برداری از آن، پرده برداشتن از ذات و وجود هنرمند است و شیوۀ تعامل او را با این جهان نشان می­دهد. تخیل عرصۀ وسیعی برای تصویر است چون در لحظه­ ای کوتاه، زمانی بیکران و در مکانی محدود، سرزمینی پهناور را به تصویر می­کشد. در پژوهش حاضر، به علت بعضی تمایلات خاصی که خلیل حاوی، شاعر معاصر لبنانی، در تصویر­گری­ داشته و خصوصیات تصویرهای دقیق و ملموس و عینی او را با رویکرد تحلیلی - توصیفی مورد بررسی قرار خواهیم داد تا با واکاوی مهم­ترین علل این ابداع شاعرانه و سازه­های اصلی شکل‌دهندۀ آن، بتوانیم با فضایی که بازنمود جهان­ بینی و نگرش خاص این شاعر تصویرگراست، آشنا شویم. بررسی این خصیصه و کارکرد آن در شعر حاوی به‌عنوان یکی از بن‌مایه‌های شناختی در شعر عربی، انتقال دهندۀ مفاهیمی چون فلسفه ­زدگی، ابهام، اضطراب و سرگشتگی به مخاطب است، مسلماً کشف و بیان این شاخصه­ ها در فهم بهتر مضامین ژرفِ فلسفی­ شعر این شاعر تأثیر زیادی دارد. نیز به‌کارگیری تصویر در شعر او که اغلب نمادین و رمزآلود است، به‌عنوان محوری اصلی برای بیان بزرگ­ترین تجربه ­های حسی و ذهنی شاعر مورد استفاده قرار می­گیرد.

تصویر, تخیل, اشارات معنایی, خلیل حاوی