فلسفه یا کلام: تأویل علامه طباطبایی از تاریخ اسلام و تشیع

علامه سید محمدحسین طباطبایی جزء معدود فیلسوفان معاصر ایران است که صاحب ایده و ابداعات فلسفی بوده است. ایشانعلاوه بر فلسفه در حوزههای دیگر علوم انسانی ازجمله تاریخ ، آثاری را به زیور طبع آراسته اند. مسئله مقاله حاضر این است کهدیدگاه ایشان در خصوص تاریخ اسلام و تشیع را با رهیافتی انتقادی مورد تأمل قرار دهد. اینکه آیا تأویل ایشان از تاریخ اسلامو به ویژه تشیع، با دیدگاهی فلسفی صورت بندی شده است یا اینکه محور استدلالات و روایت های ایشان، کلام و ایمانیات بودهاست؟ با بررسی صورت گرفته به نظر می رسد علامه در تحلیل تاریخ اسلام و تشیع، نه بهعنوان یک فیلسوف بلکه بهسان یکمتکلم با تاریخ این دوران مواجه می شود. از این منظر در آثار تاریخی ایشان، تأمل درباره روایات تاریخی و بررسی صحت وسقمآنها، رهیافت انتقادی به تاریخ اسلام و شخصی تهای آن کمتر دیده می شود و ایشان با ایمانیات خود، مواجه های ماقبل فلسفیبا تاریخ اسلام را در نوشتارهای خود نشان می دهند.

Keywords:

علامه طباطبایی , فلسفه , رئالیسم , کلام , تاریخ , اسلام