حقیقت قرآن از منظر علامه طباطبایی

حقیقت قرآن، بحثی است که به وسیله بعضی مبانی فلسفی و بعضی آیات قرآن تبیین می شود. ازجمله مبانی مهم حکمتمتعالیه، اصالت وجود و تش کی ک وجود است که علامه طباطبایی این مبانی را در تفسیر المیزان به کار گرفته و در ضمنبحث درباره تأویل و انزال و تنز یل و نزول قرآن و احکام و تفصیل و کتاب مکنون و آیه 185 بقره با کمک دیگر آیات قرآنبیان داشته و قائل به این شده که قرآنی که اکنون در دست ماست دارای حقیقتی دیگر در ورای این است، که در عالی ترینمرتبه وجود قرار دارد که در آن همه چیز معلوم است، حقیقتی عینی است که از جنس الفاظ و مفاهیم نیست و نسبت به اینقرآن به مثابه روح نسبت به جسد است و ممثل نسبت به مثل است. این بیانات سرچشمه در مبنای حکمت متعالیه علامهدارد و عالم وجود و نیز قرآن در این دیدگاه بر مبنای فلسفی- عرفانی بیان میشود؛ با جمع بین مفاهیم صحیح آیات قرآن و قوانین فلسفی ، تلفیقی بین قرآن و فلسفه ایجاد شده و می توان یک فلسفه قرآنی ارائه داد.

Keywords:

حقیقت قرآن , اصالت و تشکیک وجود , المیزان , علامه طباطبایی