مصطفی لطفی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت کارآفرینی دانشگاه تهران
احسان چیت ساز - استادیار دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران
قنبر محمدی الیاسی - استادیار دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران

در بحران پانادمی کرونا ویروس، کشورهای زیادی پوشیدن ماسک و رعایت فاصلهی اجتماعی را تبدیل به یک قانون کرده اند. شیوع پانادمی کرونا در یک کشور، بیشتر از هر چیزی دستخوش کیفیت رعایت این سه قانون ساده است. حال آنکه مطالعات اخیر در زمینه اخلاق مداری نشان می دهد که تمام افراد به طور ناخوداگاه تا آستانه ای که به خودانگارهشان آسیب وارد نشود، دست به قانون شکنی می زنند. عوامل زیادی در این سازوکار روانشناختی شناسایی شده اند که میتوانند این آستانه را بالاتر ببرند. پژوهش حاضر در طول دو آزمون به بررسی میزان تاثیر این محدودیت های قانونیِ ایجاد شده در ارتقای اخلاقی افراد می پردازد. در آزمون اول ابتدا رابطه ی میان آزادی های انسان و میزان فساد درکشده در 170 کشور جهان بررسی می شود. در آزمون دوم، فرضیه حاضر با بررسی آمار مبتلایان به ویروس کویید- 19 در 120 کشور جهان و ارتباط آن با شاخص آزادی انسان تحقیق می شود. در این آزمون تعداد مبتلایان به ویروس کرونا نماینده میزان عدم عمل به قوانینبهداشتی توسط افراد است. بنابر نتایج پژوهش حاضر محدودیت های قانونی می تواند منجر به بی حس شدن افراد نسبت به قوانین شده و میزان قانون مداری را کاهش دهد. بنابر نتایج این پژوهش هرچه میزان محدودیت های قانونی بیشتر باشد، سطح قانون شکنی افراد نیز بالاتر خواهد رفت و اخلاق مداری کاهش می یابد که به پیشنهاد سازه ای با عنوان قانون شکنی آموخته شده منجر می شود.

شاخص فساد درک شده، قانونگریزی، شاخص آزادی انسان، کرونا ویروس، ناراستی