طراحی معماری نوین با رویکرد کاهش آلودگی هوای شهرها

امروزه کمبود فضای سبز و رشد شهرنشینی و کمبود زمین و ساخت ساختمانهای بلند مرتبه، نیاز به طبیعت و فضای سبز را در زندگی به دست فراموشی سپرده و کیفیت معماری را تا حد پایین تنزل داده است و بسیاری از ساختمانها فاقد ارزشهای معمارانه و ویژگیهای لازم در جهت برآورده ساختن نیازهای انسان هستند. در حالی که بسیاری از شهرها با آلودگی صوتی و آلودگی ناشی از فاصله شهری و آلودگی هوا همراه است و از طرفی با افزایش بی رویه مصرف انرژی های فسیلی روبرو هستیم، به نظر میرسد زمان آن رسیده که از بام سبز (روف گاردن) به عنوان راهکاری مؤثر در جهت حفظ محیط زیست و جلوگیری از آلودگی هوا و بهره برداری مناسب از منابع و انرژی استفاده کنیم. هدف پژوهش حاضر ارائه پیشنهاد و طراحی معماری نوین با رویکرد کاهش آلودگی هوای شهرها با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. بام سبز به عنوان یکی از فناوریهای زیست محیطی اهمیت زیادی دارد زیرا یکی از عناصر مهم طراحی اکولوژیک جهت افزایش کیفیت ساختمان، صرفه جویی در مصرف انرژی، استفاده از انرژیهای نو و همسو شدن با طبیعت بشمار میرود که میتواند تأثیرات مخرب زیست محیطی را کاهش دهد. نتایج پژوهش نشان می دهد سرمایه گذاری در زمینه بام سبز به عنوان یک رویکرد نوین معماری و شهرسازی، مهمترین روشی است که به شهرها اجازه رشد و توسعه میدهد و نیز در جهت استفاده از انرژیهای پاک و توجه به محیط زیست و ساکنان آن میتواند تأثیر بسزایی در معماری و شهرسازی داشته باشد.بام سبز یا همان باغ بام یا بام زیستی، یک سیستم سبک وزن مهندسی است که رشد گیاه را در بام امکان پذیر ساخته و یک معماری نوین می باشد، به عبارتی یک سطح زنده از گیاهان رویشی در لایه خاک در بالای بام روی یک لایه ضدآب روی پشت بام ساختمان است که در عین حال از بام محافظت میکند و تأثیر مطلوب زیادی روی محیط اطراف خود دارند. تنوع گیاهی آن میتواند از بام پوشیده از چمن مصنوعی تا باغ بامی باشد که با گیاهان مورد استفاده در طراحی منظر پوشیده شده است.

Keywords:

معماری نوین , کاهش آلودگی , هوای شهرها