نقش شهرداری ها در توسعه پایدار با رویکرد زیست محیطی

یکی از وظایف مدیران جامعه، شناخت و تقویت نقاط قوت فرهنگ آن جامعه و سعی بر گسترش آن است، از دیگر وظایف مدیران، سعی در شناخت نقاط ضعف فرهنگی آن جامعه از طریق اشاعه فرهنگ های سازنده است. ساختار مدیریت شهری در ایران به منظور گذر از نظام متمرکز و حرکت به سمت نظام غیرمتمرکز و بیرون رفتن از چالش های رخ داده، لاجرم باید ایجاد تحول در نظام برنامه ریزی و مدیریت، توسعه پایدار شهری را به عنوان یک راه حل اساسی پذیرا باشد. منظور از دستیابی به یک وضعیت پایدار واقعی در شهرها، تدوین سیاست هایی جهت حصول به شهرهای پایدار ضروری می نماید. امروزه شهرها به عنوان مصرف کننده و توزیع کننده اصلی کالاها و خدمات، کانون توجه بحث پایداری شده اند. بنابراین به یک مدیریت بهینه، جهت کاهش مشکلات فرهنگی، اجتماعی، خدماتی، ایجاد آرامش و آسایش، ایجاد عدالت به نحو مؤثر و تقویت روحیه مشارکت شهروندان نیازمندند. در این راستا گردشگری پایدار به عنوان یک راهکار و الگوی ماندگار با دیدگاهی بلند مدت در برنامه ریزی شهری می تواند جوامع را به سوی توسعه پایدار هدایت نموده و با وجود برآورده ساختن نیازهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، تفریحی و غیره برای نسل امروز در جهت حفظ و نگهداری منابع تجدید ناپذیر آب، خاک و سایر نعمات الهی برای نسل های فردا بسیار موثر عمل کند. بر این اساس پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و با ارائه نقش شهرداری ها در توسعه پایدار با رویکرد زیست محیطی در جهت توسعه شهری پایدار پرداخته می شود نتایج و یافته های پژوهش حاضر بر نقش مثبت و منفی توسعه گردشگری در توسعه پایدار شهری در حوزه بکارگیری بهینه و کارآمد منابع و جاذبه های موجود اشاره دارد.

Keywords:

صنعت گردشگری , توسعه پایدار , شهرنشینی , گردشگری شهری , رویکرد زیست محیطی