معصومه بهادری - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران(دامغان)

شهر و شهر نشینی روند اجتماعی برجسته ای است که بیشتر موجب دگرگونی در روابط متقابل انسان با محیط و انسانهای دیگر شده است. گسترش شهر نشینی و مسائل و مشکلات خاص زندگی شهری ما بیش از پیش ضرورت توجه همه جانبه به راهبردهای سودمند برای بهینه سازی زندگی ساکنان شهرها را لازم ساخته است. برای سامان بخشیدن به زندگی شهری و پاسخگویی به نیازهای متعدد شهروندان به عناصر و وسایلی نیاز است تا همچون اثاث خانه که امکان زندگی را در فضای محصور میان دیوارها فراهم می کنند، امکان گذراندن زندگی در فضاهای باز عمومی شهر فراهم آورند و جریان، تفریح، سکون، حرکت، امنیت و جز اینها را تنظیم کنند. مبلمان شهری از اجزای ضروری و جدایی ناپذیر شهرها محسوب می شود. در این راستا میتوان به مبلمان و چیدمان های درون شهر و پارکها اشاره کرد که نقش موثری در القاء هویت شهری و تقویت حس مکان شهروندان داشته و باید طوری طراحی شوند که خوانایی آنها از سوی شهروندان و هماهنگی طرح آنها با وقایع و اتفاقات آن مکان سازگاری داشته باشند و این مستلزم آن است که به نقاطی از قبیل ایست ها و مکث ها، گذرها، آمد و شدهای جمعیتی توجه داشته باشیم. تا تطابق بین فرم و عملکرد را در طراحی رعایت کرده باشیم، بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی عملکرد و نقش مبلمان شهری در فضاهای شهری (مورد مطالعه: منطقه ۷ شهرداری تهران با روش کتابخانه ای و توصیفی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد که آنچه به شهر هویت می بخشد و برای ساکنان شهر آسایش را به همراه می آورد. انبوه ساختمان ها و ترافیک در فضای شهری نمی باشد بلکه منظر و سیمای شهری، پارک و مبلمان آن می باشد. در دنیای کنونی اهمیت طراحی تجهیزات و مبلمان شهری در حدی است که از تمتمی گروه ها و تخصص ها در زمینه طراحی مبلمان شهری کمک گرفته می شود که این خود حالت میان رشته ای بودن مبلمان شهری را تداعی می سازد.

سیمای شهر - فضاهای شهری - مبلمان شهری - هویت شهری، منطقه۷ تهران