احیا اراضی ملی

جنگلها و مراتع کشـور سطحی بالغ بر یکصد میلیون هکتار حدود ۶۰ درصد از خاک میهن را تشکیل میدهد و مهمترین عرصه ی تامین کننده نیازهای ارضـی به شـمار رفته و نقش سـازنده ی آن در زیربنای اقتصـادی ملی و مسـائل زیست محیطی مانند تعدیل کننده آب و هوا و جریانهای آبی کشـور، تولید کننده مسـتمر علوفه و گیاهان دارویی و صـنعتی، زیستگاه وحوش، تفرجگاه مردم، تولید قسـمت اعظم اکسـیژن مورد نیاز و بالاخره تضـمین کنندهی حیات جامعه ی انسانی از اهمیت خاصی برخوردار است. با وجود تصـرفات و تملکات اربابی بر جنگلها و مراتع و نفوذ و ممانعت سـیاسی این افراد در ۲۷ دی ماه سال ۱۳۴۱ جنگلها و مراتع ملی اعلام شــدند و قانون آن به تصــویب رســید و در پی آن در قانون حفاظت و بهره برداری از جنگلها و مراتع مصــوب ۱۳۴۶ و قوانین مشــابه آن، ســازمان جنگلبانی مســئول اجرای قانون ملی کردن اراضــی موصــوف و تملک آن به نفع دولت شــد. در پی بروز برخی اختلافات، کمیســیون ماده ۵۶ مســئول رســیدگی به این اختلافات شــد و آرای آن نیز قطعی بود. پس از پیروزی انقلاب اســلامی و تصـویب قانون دیوان عدالت اداری، اشـخاص برای اعتراض و احقاق حقوق خود به دیوان مذکور مراجعه میکردند تا آن که در سال ۱۳۶۷ قانون ماده واحده تعیین تکلیف اراضـی اختلافی ملی به تصـویب رسـید و رسـیدگی به شکایات در آن پیشبینی شد. مبانی فقهی و حقوقی ملی شـدن اراضی انفال که یکی از مصادیق آن اراضی عمومی است، در اصل ۴۵ قانون اساسی به تفصیل مورد اشاره قرار گرفته اســت و احادیث و روایات نیز حق بهره وری از این نوع اراضــی را متعلق به عموم مردم دانســته و مالکیت و اداره آن را به امام (حاکم) نسبت داده اند.

Keywords:

احیاء , اراضی ملی.