مهری ساریخانی - کارشناس ارشد مدیریت دولتی گرایش منابع انسانی دانشگاه شهید بهشتی و رئیس اموراداری شهرداری منطقه ۱۶ شهرداری تهران

در جهان رقابتی امروزی، یکی از ابزارهای مهم برای ایجاد تحول و بقای سازمان و رسیدن به هدفها و رسالتهای موردنظر، عنصرانسان است. در این میان آنچه مقوله تحول را حیات می بخشد و بقای سازمان را نیز تضمین می کند، منابع انسانی است، نقش انسان در سازمان و نوع نگاه به او، سهم بسزایی در موفقیت یا شکست سازمان خواهد داشت. با آغاز هزاره سوم، هر روز نقش منابع انسانی پررنگ تر شده و اکنون از آن به عنوان تنها عامل کسب موفقیت و مزیت رقابتی پایدار در سازمان یاد می شود. با این وجود مدیریت منابع انسانی در سازمانها با چالشهای متعددی مواجهه است که از جمله می توان جهانی شدن، کمبود نیروی کار ماهر و متعهد ، عدم شناخت نیاز کارکنان، بی برنامگی، تبعیض، بهره وری ناکافی منابع انسانی، بی انگیزگی، عدم مشارکت کارکنان، ترک همکاری کارکنان باسابقه سازمان را نام برد. اما مدیران منابع انسانی می توانند از طریق توانمندسازی این چالشها را رفع کرده یا ازبروز اکثر آنها پیشگیری نمایند. امروزه با وجود اهمیت فوق العاده توانمندسازی، متأسفانه در ایران بنابه دالیل متعدد از جمله مبهم بودن اهداف سازمانی، نداشتن تعریف مناسب از روابط کاری و روابط شخصی، نبودن سیستم مناسب ارزیابی عملکرد، عدم تعریف شاخصهای مناسب جهت سنجش بهره وری نیروی سبب شده است که ساز و کار مشخصی در جهت کیفی سازی منابع انسانی تعریف نشده و حتی این سازوکار چندان جدی گرفته نشود. در مقاله حاضر ابتدا به فرآیند، اهداف و وظایف مدیریت منابع انسانی پرداختیم سپس چالشهای مدیریت منابع انسانی را به طور کامل شرح دادیم و برای رفع این چالشها بحث توانمندسازی کارکنان را مطرح کردیم که شامل الگوهای توانمندسازی، چالشهای موجود در تواناسازی منابع انسانی، فرآیند راهبردی، اقدامات عملی و استراتژیهایی برای توانمند کردن منابع انسانی می باشد.

توانمند سازی، توسعه منابع انسانی، تحول سازمانی