در حال حاضر تقاضا برای استفاده از بتن سبک در سازه های جدید و مدرن به دلیل کاهش بار مرده، کوچک شدن ابعاد اجزای باربر سازه ای و در نهایت شالوده آنها در حال افزایش است.

پلی استایرن منبسط متشکل از یک پلیمر ترموپلاستیک با ساختار سلولی بسته می باشد.

این پلیمر دارای خواص جالبی همچون چگالی کم، عایق حرارتی مناسب، مقاومت مناسب در برابر آب (خواص آبگریزی) و مواد شیمیایی به هنگام رویارویی با مواد اسیدی و قلیایی می باشد.

پلی استایرن منبسط ممکن است که بصورت دانه هایی کروی با اندازه کوچک و دارای خواصی همچون غیر جاذب بودن و چگالی کم به عنوان سبکدانه در تولید بتن (با چگالی کمتر از ۳۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب) و برای تولید قطعات ساختمانی سبک مورد استفاده قرار گیرد.

با استفاده از درصدهای حجمی مختلف از دانه های پلی استایرن منبسط در ساخت انواع ملات، اندود و بتن می توان طیف وسیعی از بتن با چگالی های متفاوت تولید کرد.

بتن سبک EPS به دلیل وزن کم و خواص حرارتی بسیار مناسب در کاربردهای مختلف صنعت ساختمان مورد استفاده قرار می گیرد.

مطالعه حاضر گامی است در جهت ترویج و گسترش فرهنگ استفاده از بتن های سبک با چگالی بین ۱۰۰۰ تا ۱۹۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب و مقاومت فشاری نظیر ۳ الی ۲۸ مگاپاسکال.

بعلاوه از نقطه نظر مباحث جهانی توسعه پایدار و افزایش دوام بتن، در این مطالعه برای برخی از طرح مخلوط ها از یک ماده مضاف سیمانی شامل دوده سیلیس استفاده شده است.

در این تحقیق مخلوطهای بتنی با جایگزینی ، ۲۰، ۵۰، ۷۰ و ۸۰ درصد EPS (درصد حجمی سنگدانه) و جایگزینی ۸ درصد دوده سیلیس به جای سیمان تولید شده اند.

بررسی مشخصات مکانیکی و دوام این مخلوط ها ازطریق انجام آزمون های مختلف مکانیکی، دوام و حرارتی حاکی از آن است که مصرف دانه های پلی استایرن منبسط در ملات و بتن از طرفی موجب کاهش چگالی و مقاومت های فشاری، کششی و خمشی خواهد شد و از طرف دیگر موجب بهبود خواص دوام و حرارتی بتن خواهد شد.

نتایج این تحقیق نشان می دهد که استفاده ازاین سبکدانه ها موجب افزایش جمع شدگی ناشی از خشک شدن در بتن خواهد شد و به لحاظ واکنش در برابر آتش (برای جایگزینی بیشتر از ۵۰٪) با مشکل مواجه خواهیم شد.