مطالعه و بررسی سناریوهای ساختاری مدیریت بهداشت شهری پس از وقوع بیماری های واگیردار جهت ارائه مدل مدیریت بحران کارآمد (مطالعه موردی بیماری وبا)

یکی از موضوعاتی که بیشتر شهرهای جهان با آن دست به گریباناند، موضوع سوانح طبیعی است. سانحه یا بحران، رویداد یا واقعه ای ناگهانی است که با آسیب های انسانی و مادی گسترده و یا زمینه بروز اینگونه آسیب ها همراه بوده و نیازمند انجام اقدامات فوری است. کشور ایران با توجه به وجود خطرپذیری بالا در اکثر سوانح طبیعی دارای شرایط و ویژگی های خاصی است. ازاین روبرنامه ریزی جهت پیشگیری و مقابله و همچنین نحوه مدیریت بحران امری ضروری است. سوانح و حوادث طبیعی سالانه سبب خسارت های بسیار قابل توجه جانی و مالی در کشور می شود. در بحران، هدف های عمده به خطر افتاده است و فرصت برای تصمیم گیری نیز بسیار کم و حادثه پیش آمده کاملا غیرمنتظره و غافلگیرکننده است. در چنین شرایطی دیگر نمی توان از روش-های معمول برای نشان دادن عکس العمل استفاده کرد. هدف این پژوهش بررسی سناریوهای شبکه بهداشت شهری در مواقع اپیدمی با هدف ارائه یک مدل کارآمد مدیریت بحران (مطالعه موردی بیماری وبا) بود که با بهره گیری از پرسشنامه و مصاحبه عمیق از 182 نفر از افراد درگیر هنگام بروز بحران و سپس استفاده از مدل سازی ساختاری تفسیری، سناریوها بررسی شدند و در نهایت با تکیه بر نتایج، مدل کارآمد به صورت یک سناریوی کامل ارائه شد.

Keywords:

مدیریت بهداشت شهری , مدیریت بحران , بیماری وبا , همه گیری