اثربخشی آموزش مهارتهای ارتباطی شوخی در هیجانات مثبت و منفی برانگیخته شده به هنگام تعارض در زوجین دارای سبک دلبستگی ایمن-ناایمن اجتنابی

مقدمه و هدف: پیدایش تعارض در روابط همسران امری اجتناب ناپذیر بوده و تأثیر آن بر روی رابطه، وابسته به شیوه تنظیم هیجانات منفی در زوجین است. هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر آموزش مهارتهای ارتباطی شوخی (استفاده از شوخی مثبت) در تغییر هیجانات مثبت و منفی برانگیخته شده به هنگام تعارض در زوجین دارای سبک دلبستگی ایمن-ناایمن اجتنابی بود.مواد و روش: پژوهش حاضر از نوع طرحهای آزمایشی گسترش یافته با دو گروه آزمایش و کنترل است که در آن هر گروه چهار بار مورد ارزیابی قرار گرفتند. جامعه آماری در این پژوهش، دربرگیرنده کلیه زوجین ساکن شهر تهران در سال 1398 است. حجم نمونه شامل 20 زوج 10) زوج با الگوی دلبستگی ایمن-ناایمن اجتنابی برای گروه آزمایشی و 10 زوج با همین الگو برای گروه کنترل) بود که بر اساس ملاکهای ورود و خروج بهصورت هدفمند برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند و سپس به طور تصادفی در گروه های کنترل و آزمایش گمارده شدند و از طریق مقیاس ارزیابی هیجان مثبت و منفی و پرسشنامه دلبستگی بزرگسال مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: نتایج تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر بین گروهی 4*2 نشان داد که آموزش شوخی مثبت موجب کاهش هیجانات منفی Ƞ=0/37،p<0/05،F =21/83 برانگیخته شده به هنگام تعارض در زوجین ایمن-ناایمن اجتنابی و همچنین افزایش هیجانات مثبت Ƞ=0/35)،p<0/05،(F =19/94 آنان نسبت به گروه کنترل میشود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد میشود که شوخی میتواند یک راهبرد تنظیم هیجان سازگارانه باشد و به عنوان ابزاری جدید، موجب کاهش هیجانات منفی و افزایش هیجانات مثبت گردد.

Keywords:

شوخی , هیجانات مثبت , هیجانات منفی , تعارض , دلبستگی ناایمن , اجتنابی