اقدامات تامینی و تربیتی اطفال در قوانین جزایی ایران و فرانسه

از گذشته های نه چندان دور تاکنون چگونگی برخورد با بزهکاران از مسائل پراهمیت و چالش زا بوده است . در این میان نحوه تنبیه و مجازات اطفال و نوجوانان بزهکار به دلایل شخصیتی ، اجتماعی و فرهنگی و دیگر موارد قابل ذکر دارای اهمیت مضاعف بوده است . به دلیل اهمیت این قشر برای آینده جامعه و جلوگیری از بزهکار سازی از این اطفال و نوجوانان که خود در بسیاری از موارد قربانی مسائل جامعه و خانواده هستند ، باید نوعی از برخورد را انتخاب نمود که همراه با تربیت و تادیب و نیز جلوگیری از ، بین رفتن شخصیت و حیثیت طفل باشد و مانع از مفسده بیشتر برای آن ها و بالطبع جامعه شود . گرچه در دوران باستان و ادوار گذشته در کشورهای غربی و اروپا و آمریکا تفاوتی چندان در نوع مجازات بین کودکان و نوجوانان و بزرگسالان نبود . اما در اسلام از 14 قرن بین کودکان و نوجوانان و بزرگسالان از همان اول فرق وجود داشت . لیکن به جهات فوق از حدود قرن هجدهم میلادی ، حقوق جزای عقب مانده غربی فهمید که باید مثل اسلام به سمت اصلاح و تربیت در برخورد با بزهکاران طفل و نوجوان برود و توجه بیشتری در قانون نویسی به این قشر صورت داد . در این میان فرانسه به عنوان کشوری که مبدا تحولات قانون نویسی در بسیاری از کشورهای غربی است دارای قوانین پیشرو و تاثیرگذار بوده است . وعملا خود را به رهنمود های 12 قرن قبل از او توسط اسلام نزدیک تر کرد .

Keywords:

اقدامات تامینی , مسؤولیت , اطفال , حقوق اسلامی , حقوق ایران , حقوق فرانسه