ارزیابی اثرات نوسازی ناوگان ریلی (باری) بر بهره وری آن

اهمیت صنعت حمل و نقل ریلی در توسعه تجارت داخلی و خارجی به لحاظ وجود شرایط بهینه در جابجایی بار و مسافر بر کسی پوشیده نیست. لذا نگهداری و نوسازی این سامانه هم باعث کاهش هزینه های حمل و نقل و قیت تمام شده محصول و هم موجب افزایش بهره وری میگردد.

از این رو در این پژوهش سعی شده است که اثرات نوسازی ناوگان ریلی بر بهره وری این بخش در دوره زمانی ۹۰-۱۳۹۷ و با استفاده از رویکرد ARDL و نرم افزار Eviews تخمین و مورد بررسی قرار گیرد.

مدل ARDL با استفاده از تعیین وقفه بهینه شوارز بیزین (SBC) و حداکثر وقفه ۲ تخمین، انجام و برای اطمینان از روش برآورد مدل و تایید فروض الگوی خود رگرسیون برداری با وقفه های توزیعی در مرحله اول با استفاده از آزمون ریشه واحد درجه هم - انباشتگی هریک از متغیرهای مدل تعیین و همچنین آزمونهایی از جمله خودهمبستگی، ناهمسانی واریانس و نرمالیته و .. انجام و سپس مدل تصحیح خطای ARDL تخمین و با انجام آزمون F وجود و یا عدم وجود رابطه بلند مدت بین متغیرها بررسی و ضرایب بلندمدت محاسبه شد.

جهت بررسیاطمینان از ثبات ضرایب مدل در طول زمان نیز از آزمونهای ثبات CUSUM و CUSUMSQ استفاده شده است. نتایج تحقیق موید آن است که انجامهزینه های نوسازی اثر مثبت و معنی داری بر بهره وری بخش حمل و نقل ریلی داشته و کشش بهره وری حمل و نقل نسبت به ضرایب ارزش افزوده، موجودی سرمایه، نیروی کار و نوسازی در بلند مدت از نظر آماری معنی دار و مخالف صفر و ضریب متغیر موجودی سرمایه دارای بیشترین اثر و برابر با ۰۸۶ و ضریب نوسازی با ۱۴. کمترین اثر را بر روی بهره وری داشته اند.

لازم به ذکر است ضریب تصحیح خطای برآورد شده برابر با ( ۰. ۳۶-) بوده و مطلوب وبسیار معنی دار و مطابق انتظار، منفی است که به معنی تعدیل ۳۶ درصدی در هر دوره تا برقراری تعادل بلند مدت است.