فهم معنایی زنان از مدرنیزاسیون در جامعه محلی (مورد مطالعه: استان لرستان)

پژوهش حاضر با هدف فهم تجربه زنان از فرایند مدرنیزاسیون در جامعه محلی، بر آن است که با اتخاذ رویکرد بازاندیشانه جایگاه و شأن زنان را در فرازوفرودهای مدرنیزاسیون نشان دهد. بر همین اساس از پارادایم تفسیری و رویکرد تحلیل نظریه زمینه‎ای و ابزارهای گردآوری اطلاعات روش تحقیق کیفی (مصاحبه نیمه‎ساخته یافته و بحث گروهی) بهره گرفته است. یافته‌‎های تحقیق حاکی از آن است که فرآیند مدرنیزاسیون در جامعه محلی تابعی از الگوی نوسازی نامتعادل و آلاکلنگی است؛ به‌‎گونه‌‎ای که می‌‎توان مهم‌‎ترین پیامد آن را، نامتوازنی نتایج، شکست و یا بدفرجامی پروژه مدرنیزاسیون در جامعه محلی دانست. زیرا تاکنون ایدئولوژی‌‎های غالب بر مدرنیزاسیون، وضعیت تعادلی را به وجود نیاورده‌‎اند و نوعی کنش‌‎های متعارض‌پذیرندگی و طرد کنندگی را در پی داشته است. همچنین گونه‎های شناسایی شده نیازهای زنان محلی در این مطالعه در سه دسته تصورات ازدواج‎گرا، خانواده‎گرا و معیشت‎گرا مقوله‎بندی شده‎اند که مبتنی بر ارزش‎های مادی- معیشتی هستند. علاوه بر این، اینکه روایت غالب جامعه محلی حاکی از آن است که جنبش‌‎ها و تلاش‌‎های حمایتی، مطالبه‌‎جویانه و بعضاً ستیزه‌‎جویانه زنان در جامعه به‌‌‎رغم دستاوردهایی که برای گروه‌‎های خاص (طبقه متوسط و روبه بالا) داشته است؛ اما چندان مورد رضایت و متناسب با نیازهای قشر ضعیف و فرودست جامعه نیست؛ زیرا این نوع پیگیری‌‎ها را نه‎تنها در راستای طرح مطالبات واقعی جامعه زنان نمی‌‎دانند؛ بلکه قائل به بزرگ شدن واقعیت‌‎های مجازی و مطالبات غیر اولویت‌‎دار گروهی از زنان دارای رسانه هستند که این مسئله خود حاکی از آن است که سناریوهای دنیای مشترک زنان، اساساً به لحاظ تئوریک و سیاسی قوم‌مدارانِ، امپریالیستی و ذات‌‎انگارانه هستند.

Keywords:

نوسازی , حاشیه‎ای شدن , زنان , نابرابری , زنان محلی لرستان