آمنه میان آبادی - پژوهشگر پسادکتری، گروه مهندسی آب، دانشگاه فردوسی مشهد
محمدرضا جرکه - مربی گروه مهندسی آب دانشگاه زابل
حجت میان آبادی - استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه تربیت مدرس تهران
مهدی کلاهی - استادیار دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه فردوسی مشهد

استفاده ناپایدار از منابع آب- همچون آبیاری ناکارآمد، برداشت بیش از حد از منابع آب زیرزمینی، سدسازی و تبخیرسازی، پمپاژ رودخانه‌ها و زوال دریاچه‌ها و تالاب‌ها- به مشکلی جهانی تبدیل شده است. تا چند سال اخیر دانشمندان، علم هیدرولوژی را بدون در نظر گرفتن نقش و اثر تلفیقی دخالت انسان بر محیط‌زیست و برعکس، مورد مطالعه قرار می‏دادند. اما بعدها روشن شد که بدون آن، بررسی یک چرخه هیدرولوژی با خطا همراه خواهد بود. به همین دلیل مفهوم جدیدی به نام هیدرولوژی اجتماعی معرفی شد که به اثرات تلفیقی انسان-آب می‏پردازد. بر اساس نتایج مطالعات صورت گرفته و با توجه به اهمیت نقش انسان در تغییرات محیطی به‏ویژه بر پاسخ هیدرولوژیکی حوضه‏ها، مطالعه حوضه‏های آبریز در قالب هیدرولوژی اجتماعی ضروری به‏نظر می‏رسد. بنابراین به منظور حل چالش‏های آبی موجود در حوضه‏های آبریز، نیاز است که متخصصان هیدرولوژی، مدیریت منابع آب، جامعه شناسی و اقتصاد با مفاهیم جدید بین‏رشته‏ای از جمله هیدرولوژی اجتماعی آشنا شوند. در این مقاله، ضمن معرفی این مفهوم، تفاوت آن با مدیریت جامع منابع آب و جامعه‏شناسی آب شرح داده می‌شود. همچنین انواع مختلف بررسی سیستم تلفیقی انسان-آب در هیدرولوژی اجتماعی شامل هیدرولوژی اجتماعی تاریخی، هیدرولوژی اجتماعی مقایسه‏ای، و هیدرولوژی اجتماعی فرآیندی معرفی می‌شوند. در انتها، چالش‏های پیش‌روی هیدرولوژی اجتماعی بررسی می‌گردند

هیدرولوژی اجتماعی, جامعه‌شناسی آب, مدیریت جامع منابع آب و سرزمین, رفتار نوظهور, هم‌تکاملی