داده های شتابنگاری توسط دستگاه های شتابنگارها ثبت می شوند. دستگاه های شتابنگار به گونه ای طراحی شده اند که مستقیما شتاب ناشی از زمین لرزه ها را ثبت می کنند و قابل استفاده در مناطق شهری با نوفه بالا هستند.

از شتابنگاشت ها می توان بیشینه شتاب، سرعت، جابجایی، مدت دوام زمین لرزه، محتوای فرکانسی، انواع طیف های پاسخ و فوریه، برآورد شدت دستگاهی، بزرگا، فاصله کانونی، عمق، مختصات رومرکز زلزله، برآورد اثر خاک، نحوه تولید امواج و خصوصیات چشمه را بدست آورد.

این اطلاعات در زلزله شناسی و مهندسی زلزله، کاربردهای مهمی دارند و برای طراحی سازه های مقاوم در برابر زلزله، تحلیل خطر زمین لرزه، طیف های طراحی، تدوین روابط کاهندگی، استفاده در تدوین آیین نامه های لرزه ای استاندارد ۲۸۰۰)، تهیه نقشه های پهنه بندی لرزه ای، طراحی و کنترل پایداری سازه های مهم (نیروگاه های اتمی، تاسیسات صنعتی، سدها، ساختمان های بلندمرتبه)، شریان های حیاتی و سامانه های هشدار و پاسخ سریع زمین لرزه استفاده می شود.

در سال ۱۳۹۷ شبکه ملی شتابنگاری بیش از ۱۱۰۰ دستگاه شتابنگار دیجیتال در کشور آماده به کار دارد، ولی با توجه شرایط لرزه خیزی کشور، حداقل ۲۰۰۰ دستگاه شتابنگار برای توسعه شبکه شتابنگاری (به صورت میدان آزاد) و آرایه های شتابنگاری (سدها، پل ها، گسل ها، سازه های مهم) نیاز است.

با توجه به این که تا کنون دستورالعمل مدونی برای توسعه شبکه شتابنگاری تهیه نشده است، نیاز بود دستورالعمل هایی برای انتخاب، مکانیابی و نصب دستگاه های شتابنگار شبکه و انواع آرایه های شتابنگاری) تهیه شود و بتوان بر اساس آن توسعه شبکه شتابنگاری انجام شود.

در این گزارش تحقیقاتی چگونگی انتخاب نوع دستگاه، شرایط مکانیابی و نصب در میدان آزاد، شهرهای بزرگ، سازه های مهم و سدها آورده شده است.