مرتضی عزیزی - استادیار دانشکده فنی دانشگاه گرمسار

در کشور ما در عمل مهمترین معیار ارزشیابی علمی اساتید دانشگاه ها و دانشجویان تحصیلات تکمیلی به ویژه دکترا تعداد مقالات علمی منتشر شده در مجلات علمی عمدتاً زیرمجموعه چند پایگاه معتبر جهانی مانند الزویر، اسپرینگر و ... است و میتوان گفت با سیاستگذاری های صورت گرفته، رقابتی با وسعت افزاینده در سیستم آموزش عالی کشور در زمینه انتشار نتایج تحقیقات پژوهشگران در این پایگاه ها شکل گرفته است. با توجه به فقدان یا ضعف معیارهای بومی ارزیابی علمی و تضمین کیفیت و نیز کمبود بسترهای موجود برای کاربردی کردن تحقیقات دانشگاهی وقوع چنین پدیدهای چندان دور از انتظار نیست و در این نوشته هدف تایید یا رد این جریان نیست بلکه از منظری دیگری به موضوع نگاه شده و نشان داده شده است که صنعت نشر آثار علمی با گسترش شبکه جهانی اینترنت و تغییر و تحولات صورت گرفته در دهه های اخیر به یک کسب و کار با حاشیه سود بالا برای این ناشران بین المللی تبدیل شده است و با مدل اقتصادی به کار گرفته شده، در واقع پژوهشگران سراسر جهان در راستای ایجاد ثروتهای عظیم برای آنها عمل میکنند. در ادامه مدلهای کسب و کار مورد استفاده توسط این ناشران معرفی و آمارهایی از رشد اقتصادی آنها و تخمینی از سهم پژوهشگران ایرانی در تولید ثروت در این صنعت جهانی ارائه شده است.

اسناد علمی، آموزش عالی، مدل کسب و کار، ناشران بین المللی، دسترسی آزاد