محمد یعقوبی - استادیار زبان و ادبیات عربی، دانشگاه فرهنگیان، ایران، تهران
حبیب صفرزاده - اساتادیار زبان و ادبیات عربی، دانشگاه فرهنگیان، ایران، تهران
علیرضا حسینی - اساتادیار زبان و ادبیات عربی، دانشگاه کوثر، بجنورد

این مقاله سر آن دارد که از زاویه دید شعری امل دنقل، شهر را که در جهان مدرن اصطلاحی با بار معنای چند لایه است، ببیند و نگاه امل دنقل به شهر را مورد تأمل قرار دهد. ابتدا با نگاهی به نظریات اندیشمندان در مورد شهر این اصطلاح را تبیین می کنیم سپس، با حرکت لنز مقاله به سمت اشعار امل دنقل از خود زبان شعری امل این اصطلاح را تفسیر می کنیم. روش گردآوری مقاله، کتابخانه ای و از متد توصیفی - تحلیلی بهره گرفته و مبنای تئوریک دارد. مسأله ی تحقیق: مفهوم شهر در زبان شعری امل دنقل به دیالکتیکی درونی در بین روستا و شهر می رسد. پرسش تحقیق: شهر در زبان شعری امل چگونه، پدیدار می شود؟ فرضیه تحقیق: در تأملی جدی بر زبان امل روش می شود که شهر هنوز برای امل درونی نگشته و فضای روستا بر ذهنش غالب است. او گریزی از شهر به جایی دیگر دارد که آن جا روستاست. یافته ی اصلی: در علت یابی این امر تا حدی بر این قضیه انگشت نهاده می شود که شاعر آن طور که لازم است مفهوم مدرن شهر و لزوم وجود شهر برای توسعه ی نوین را درک نکرده است و اگر هم چنین درکی داشته در زبان شعری، ناخودآگاهش چنان بر خود آگاهش غلبه دارد که اهمیت شهر را در ذهنش به مغاک می برد. بیزاری وی از شهر تشبیهش به قاتل ماه در استعاره ی پدر یعنی روستا خود شاهدی بر این مدعاست.

شهر، روستا، امل دنقل، زبان شعری