اعتباریابی آزمون تفکر راهبردی مدیران بر اساس مؤلفه‌های جامعیت فکری، تواضع فکری و انعطاف‌پذیری شناختی

مقدمه: نسخه­‌های فارسی مقیاس­‌های سنجش تفکر راهبردی در کشور همگی بر اساس خوداظهاری هستند. همچنین مناسب با سازمان­‌های نظامی نیستند. هدف پژوهش حاضر بررسی روایی و پایایی و استخراج نمرات هنجار آزمون تفکر استراتژیک مدیران نظامی مبتنی بر قضاوت موقعیتی و بر اساس مؤلفه‌­های جامعیت فکری، تواضع فکری و انعطاف­‌پذیری شناختی بود. روش کار: جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه مدیران و کارکنان دانشگاه عالی دفاع ملی در نیمه اول سال 1398 بود. که از بین آنها تعداد 189 نفر به عنوان نمونه مورد بررسی قرار گرفتند. شرکت­‌کنندگان با استفاده از آزمون تفکر استراتژیک مدیران نظامی توسط Weyhrauch (2017) که تحت­ نظر مؤسسه مطالعات نظامی مرتبط با علوم رفتاری و شناختی ارتش آمریکا طراحی شده است مورد ارزیابی قرار گرفتند. این آزمون شامل 12 سناریو است که پاسخ­گو در هر سناریو یکی از پاسخ‌­ها را انتخاب می­کند. همچنین پرسشنامه تفکر راهبردی Goldman (2007) برای بررسی روایی ملاکی به کار گرفته شد. یافته­‌ها: تحلیل داده­‌های پژوهش نشان داد ساختار مبتنی بر 3 خرده مقیاس با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی جهت تبیین و برازش از وضعیت مناسبی برخوردار است. همچنین ضرایب پایایی همسانی درونی و بازآزمایی در حد مطلوب بود. بر این اساس مفروضه پژوهشگر مبنی بر ساختار مبتنی بر 3 مؤلفه جامعیت فکری، تواضع فکری و انعطاف­‌پذیری شناختی مورد تأیید قرار گرفت. نتیجه­‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش به نظر می­رسد شواهد پژوهشی از در نظر گرفتن هر سه مؤلفه تحت عنوان ابعاد شناختی برای تفکر راهبردی نظامی، حمایت می­کند و می­توان این آزمون را در ارزیابی­‌های نظامی مورد استفاده قرار داد.  

Keywords:

Situational judgment test , Strategic thinking , Intellectual flexibility , Intellectual humility , Intellectual inclusiveness , آزمون قضاوت موقعیتی , تفکر راهبردی , جامعیت فکری , تواضع فکری , انعطاف­‌پذیری شناختی