مسؤولیت مدنی رزمی‌کاران در قبال صدمات وارده

زمینه و هدف: گاهی در دادگاه‌ها علیه مبارز حرفه‌ای هنرهای رزمی، طرح دعوی می‌شود که با استفاده از فنون رزمی، آسیب جسمی به مدعی وارد کرده‌اند. این آسیب می‌تواند در داخل باشگاه‌ها به حریف تمرینی یا در خیابان به قصد حمله یا دفاع در برابر یک متعرض یا همچنین در مسابقات رسمی به طرف مقابل وارد گردد. سؤال اصلی، مسؤولیت مدنی ورزشکار در مقابل صدمه‌ای است که به دیگری وارد آورده است. مواد و روش‌ها: روش تحقیق در نگارش این مقاله به صورت توصیفی بوده است. ملاحظات اخلاقی: در این تحقیق، اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است. یافته‌ها: در کشورهایی مثل آمریکا نوع زد و خوردهای منجر به آسیب در جریان ورزش رایج است و پرونده‌های بسیار زیادی در این زمینه در دادگاه‌ها مطرح می‌گردد. در دادگاه‌های ایران، علیرغم وجود رضایت‌نامه شرکت‌کننده در مسابقه یا تمرینات باشگاهی، دفاعیات رزمی‌کار آسیب‌زننده یا مربی تمرینی، بعضاً مورد قبول واقع نمی‌شود و مربیان یا رزمی‌کارن محکوم به جبران خسارت می‌شوند. مقاله حاضر صرفاً پیامدهای مدنی ضربات غیر حیاتی دست ‌و پا در خیابان یا در باشگاه را به هنگام تمرین با حریف یا مسابقات بررسی می‌کند و پوشش بیمه کامل باشگاه‌ها و مسابقات را به عنوان نتیجه پژوهش پیشنهاد می‌دهد. نتیجه‌گیری: چنانچه ورزشکاری حین بازی خسارتی به دیگری وارد آورد، اگر غیر عمدی باشد، مسؤولیتی ندارد؛ اما چنانچه عمداً آسیبی به دیگری وارد نماید، طبق ماده 1 قانون مسؤولیت مدنی مصوب 1339 مسؤولیت جبران خسارت را بر عهده دارد.

Keywords:

Martial Artist , Civil Liability , Sport , Iranian Law , رزمی‌کاران , مسؤولیت مدنی , ورزش , حقوق ایران