صدیقه ببران - دکترای علوم ارتباطات اجتماعی، دانشگاه آزاد تهران مرکز
سعید ناظمی - کارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی، دانشگاه آزاد تهران مرکز

   در عصر حاضر که جوامع با پدیده­های تازه­ای در حوزه ارتباطات رو به رو هستند لزوم بازنگری کلی به مباحث جانبی رسانه­ها از جمله اخلاق­ رسانه­ای احساس می­شود. طنز اگرچه موضوع جدیدی در تاریخ اجتماعی ایران نیست ولی در عرصه­ی رسانه­ای، از پیشینه­ی کمتری برخوردار است. حضور این تازه وارد جدید به روزنامه­ها، مسائل جدیدی را با خود به همراه آورده است. با ظهور نشریات و طنزنویسی در آن­ها قواعد جدیدی باید پایه­گذاری شود که در آن روزنامه­ها علاوه بر رعایت حقوق مخاطب و شهروندان از دایره اخلاق اجتماعی نیز خارج نشوند. در این مقاله پس از تعاریفی در حوزه های طنز و اخلاق رسانه­ای  به جایگاه و نقش اخلاق رسانه­ای در زمینه طنز مکتوب اشاره می کنیم و با طرح فرضیه­هایی آن را از نظر می­گذرانیم.  در این پژوهش از روش پیمایشی استفاده شده و  پرسشنامه ها در بین تمام کسانی که در مطبوعات سراسری به صورت حرفه ای مشغول به فعالیت هستند توزیع شده است.  

اخلاق رسانه‌ای, طنز, کاریکاتور, حریم خصوصی, آزادی بیان