احمد دلربایی - دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب شناختی، موسسه آموزش عالی علوم شناختی، تهران، ایران
مهدی تهرانی دوست - استاد روان پزشکی کودک و نوجوان و علوم اعصاب شناختی، مرکز تحقیقات علوم شناختی و رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
محمدتقی جغتایی - استاد نوروآناتومی و علوم اعصاب شناختی، دانشکده فناوری های نوین پزشکی، مرکز تحقیقات سلولی ملکولی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
کتایون رازجویان - دانشیار روان پزشکی کودک و نوجوان، دپارتمان روان پزشکی، بیمارستان امام حسین، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
آناهیتا خرمی بنارکی - دکترای تخصصی علوم اعصاب شناختی، کلینیک مغز و شناخت، تهران، ایران
راحله ملاجانی - دانشجوی دکترای تخصصی علوم اعصاب شناختی، موسسه آموزش عالی علوم شناختی، تهران، ایران

مقدمه: اختلال طیف اوتیسم، یک اختلال عصبی رشدی است که با نقص در ارتباطات اجتماعی و الگوهای رفتاری کلیشه­‌ای مشخص می­شود. نشان داده شده است که دارویی دیورتیک به نام بومتاناید، تاثیر قابل توجهی را در بهبود  ارتباط اجتماعی در این بیماران داشته است. نظر به اینکه یکی از شاخص­‌های مهم در برقراری روابط اجتماعی، تماس چشمی می­‌باشد، هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر این دارو بر تصحیح الکوی نگاه به چشم و دیگر اجزای صورت  در کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال اوتیسم بود. روش کار:. مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی تک گروهی به صورت یک سو کور بود. شرکت­‌کنندگان شامل 20 کودک 7 تا 15 سال مبتلا به اختلال طیف اوتیسم با عملکرد بالا بود. بعد از قطع داروهای قبلی آزمون­های مقیاس درجه‌­بندی اوتیسم دوران کودکی (CARS)، مصاحبه تشخیصی نیمه ساختاریافته (KSADS)، معیار پاسخ­‌دهی اجتماعی (SRS)، مقیاس تجدیدنظر شده هوشی برای کودکان (WISC-R) برای هر شرکت­‌کننده انجام شد. مداخله دارویی روزی یک میلی­‌گرم قرص بومتاناید به صورت نیم میلی­‌گرم صبح و عصر به مدت نود روز انجام شد. تست ردیاب چشمی هنگام نگاه شرکت­‌کنندگان به تصاویر چهره قبل و بعد از مداخله انجام شد. متغیرهای تعداد و زمان نگاه به هر منطقه در هر تصویر ثبت گردید. یافته­‌ها: مقایسه قبل و  بعد از مداخله تعداد نگاه به چشم برای هر بیمار برای هر تصویر و زمان نگاه به چشم برای هر بیمار برای هر تصویر تفاوت معناداری را نشان نداد (05/0P>). نتیجه­‌گیری: مصرف داروی بومتاناید بر روی میزان نگاه به چشم در کودکان اوتیستیک اثر معناداری نداشته گرچه علایم و شدت اوتیسم و برخی مشکلات رفتاری را بهبود داده است.

Bumetanide, Autism spectrum disorder, Eye contact, Eye tracking, Face, بومتاناید, اختلال طیف اوتیسم, ارتباط چشمی, ردیاب چشمی, چهره