تشخیص افراد اسپرگر از سالم با به کارگیری نظریه گراف بر روی تصاویر عملکردی مغز به روش تشدید مغناطیسی

مقدمه: سندروم اسپرگر به عنوان یک اختلال عصب تحولی شناخته می­‌شود و دارای نشانه­‌هایی از قبیل عدم تعاملات اجتماعی، عدم ارتباط غیرکلامی، بازه محدود علایق، رفتارهای غیر عادی و تکراری می­‌باشد. افراد آسپرگر معمولا دارای قریحه ذاتی در یک زمینه مانند موسیقی، ریاضی یا غیره هستند. هر چند هنوز تفاوت­های ساختاری و عملکردی مغز در افراد درگیر این اختلال با افراد سالم به طور کامل شناخته شده نمی­‌باشد. بنابراین این مطالعه با هدف شناسایی این تفاوت­ها با استفاده از تحلیل تصاویر عملکردی مغز به روش تشدید مغناطیسی در حالت استراحت بر اساس نظریه گراف صورت پذیرفت. روش کار: این تحلیل بر اساس محاسبه ارتباط میزان ارتباط عملکردی نواحی مختلف مغز بر پایه شباهت عملکردی آنها صورت گرفت. میزان اختلاف این ارتباط­‌ها در سطح محلی و رفتار کلی مغز بین دو گروه اسپرگر و سالم که از لحاظ سن، جنسیت، راست/چپ دست بودن و میزان بهره هوشی همگن  انتحاب شده بودند، مورد مطالعه قرار گرفت. یافته­‌ها: نتایج نشان داد که این تفاوت­ها بیشتر به صورت محلی در نواحی گیجگاهی، آمیگدال، تالاموس و هلش قابل مشاهده بود. به علاوه استفاده از روش­های دسته­‌بندی بر روی تفاوت­های مشاهده شده­ در شبکه عملکردی مغز نشان داد که می­توان افراد اسپرگر را با دقت 84 درصد از افراد سالم شناسایی نمود. نتیجه­‌گیری: این مطالعه نشان می­دهد، مشخصه­های محلی شبکه عملکردی مغز در حالت استراحت می­تواند ابزار مناسبی برای نمایش تفاوت­های موجود بین دو گروه اسپرگر و سالم باشد که می­توان از آن در شناسایی خودکار این اختلال بهره برد.

Keywords:

Asperger's syndrome , Functional magnetic resonance imaging (fMRI) , Graph theory , اسپرگر , تصویر برداری تشدید مغناطیسی , نظریه گراف