محمدامین محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی وعلم مواد، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران
رضا اسلامی فارسانی - دانشیار، دانشکده مهندسی وعلم مواد، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران
حامد خسروی - دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی وعلم مواد، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، ایران

در این تحقیق یک سیستم خودترمیم بر پایه کانال‌های میکروآوندی در کامپوزیت زمینه پلیمری الیافی به‌کار گرفته شده است. کانال‌های میکروآوندی با روش از بین بردن پیش­شکل‌های جامد، که در هنگام ساخت نمونه داخل ساختار کامپوزیت قرار داده شده بودند، ایجاد شدند. برخی از کانال‌ها با مخلوط رزین اپوکسی و سخت کننده انیدریدی و برخی دیگر با شتاب دهنده‌ی مایع پر شدند. زمانی­که سازه تحت بارگذاری قرار بگیرد باعث ایجاد آسیب‌هایی مانند میکروترک‌ها می‌شود که این میکروترک‌ها در ادامه کار رشد کرده و پس از شکستن میکروکانا‌ل‌ها باعث آن می‌شوند که ماده ترمیمی ذخیره شده در کانال‌ها به محل آسیب جریان یابد و در اثر گذشت زمان آسیب ایجادشده حذف شود. هدف از این تحقیق، بررسی زمان ترمیم و کسر حجمی ماده ترمیمی بر روی راندمان ترمیم ساختار پس از ایجاد آسیب اولیه می‌باشد. برای این منظور، استحکام کششی نمونه‍ها‌ در مدت زمان‍های ترمیممتفاوت پس از ایجاد آسیب، یه دست آورده شد که مشاهدات حاکی از آن بود که بیشترین راندمان ترمیم به میزان 9/64 درصد در نمونه‌ی با کسر حجمی 4 درصد پس از گذشت 7 روز حاصل شد.

میکروترک‌ها, خودترمیمی, کانال‌های میکروآوندی, پیش‌شکل‌های جامد, استحکام کششی, راندمان ترمیم