راحله السادات سیدعربی - کارشناس ارشد معماری داخلی، گروه آموزشی دانشگاه کمال الملک، نوشهر، ایران

فضاهای درمانی به عنوان یکی از اصلی ترین مبادی و احتیاجات در امور بهداشت و درمان جامعه بوده است. معماری به هرمنظور که باشد فقط در صورتی می توانند کاملاً مفید واقع گردد که فضاهای مختلفی، براساس نیازهای استفاده کنندگان در جهت بهبود و تسریع فعالیت های گوناگون پدید آورد. دانشمندان در تحقیقات خود سعی بر آن دارند تا از تاثیر رنگ و نور در میزان سلامتی کودکان استفاده نمایند، زیرا کودکان تحت تأثیر آموخته های خود قرار ندارند و این مسئله موجب به حداقل رساندن عوامل بیرونی است. از آنجایی که در طراحی فضاهای درمانی با توجه به عملکرد آن، بیشترین تاثیر به عهده شاخصه های نور، رنگ و همچنین ایجاد فرم های تاثیرگذار بصری می باشد، استفاده از عناصری مانند تابلوهای نقاشی و تصاویری زیبا از طبیعت در اتاق های بیماران و راهروهای منتهی به بخش های مختلف درمانی در جهت القای حس آرامش، امنیت و تحریک احساسات بصری و همچنین ایجاد ارتباط فضایی و چشم انداز به فضاهای مختلف داخلی و یا طبیعت و مناظر محوطه خارجی فضاهای درمانی به منظور ایجاد آرامش و کاهشاسترس، می تواند در تسریع روند درمان و افزایش روحیه بیمار تاثیر بسزایی داشته باشد. در این تحقیق با رویکردی نظری و روش توصیفی - تحلیلی به گردآوری داده ها با استفاده از مطالعات کتابخانه ای واسنادی به تجزیه و تحلیل مولفه های نور و رنگ در مراکز درمانی پرداخته شده است. نتایج حاصل بیانگر آن است که رنگ و نور در فضا درمانی به عنوان عامل مؤثر در روند بهبود کودکان سرطانی و افزایش بازدهی فضای درمانی، ایجاد فضای آرامش و کاهش استرس برای کودکان مهیا خواهد شد.

رنگ، نور، بیمارستان، کودکان