بررسی تحلیلی روند نظریات برنامه ریزی حمایتی، برنامه ریزی مساوات خواه و با تاکید بر برنامه ریزی عدالت محور

برنامه ریزی حمایتی یا وکالتی در آغاز برای مبارزه با تبعیض نژادی و دفاع از مردم فقیر و محرومان شکلگرفت و و سپس به سایر علوم نیز تسری پیدا کرده است. این جریان وابستگی نزدیکی با جریان برنامه ریزیمساوات خواه دارد که همزمان در جامعه آمریکا مطرح شده است. با ورود نهضت های اصاح طلبانه شهریدر حیطه برنامه ریزی دیدگاه هایی که برنامه ریزی را به مثابه فرایند اجتماعی می داند رشد کرده است. دراین تکامل معرفی برنامه ریزی وکالتی نقطه عطفی است که با این نهضت آغاز شده است. برنامه ریز درتفکر وکالتی دارای دو خصوصیات زیر است: نخست: برنامه ریز به تنهایی فن کار فاقد ارزش نیست، بلکهارزش بخشی از برنامه ریزی است ؛ دوم: برنامه ریز شهری در جهت تدوین برنامه واحدی که نمایانگر خواستههای عمومی است تاش نمیکند، بلکه در پی ارائه برنامه های گروه های هدف مختلف است. برنامه ریزیمساوات خواه بخشی از جنبش جدید تغییرات شهری و خواهان نمایندگی هرچه بیشتر گروه های محروم درفرایند تصمیم گیری دولتی و درنتیجه خواهان تمرکز زدایی در تصمیم گیری دولت است. برنامه ریزی مساواتخواه توجه ویژه ای به نیازهای محرومان و افراد آسیب پذیر یعنی کسانی که از تبعیض جنسی و نژادی رنجمی برند دارد. تا قرن بیستم سوسیالیست ها و جناح چپ به عنوان پرچم دار تفکر عدالت محور بوده اند اما ازآغاز قرن بیست ویکم چندین نظریه پرداز مهم غیرسوسیالیست نیز در این دوره به اظهارنظر پرداختند، از اینرو مکتب جدیدی با عنوان « شهر عدالت محور » توسط خانم سوزان فاینستاین در حیطه مطالعات شهریظهور کرد و ارائه شد.بر اساس نظریات معیار های اصلی شهر عدالت محور عبارت از: 1- تنوع 2- برابری-3 مردم سالاری می باشد.

Keywords:

نظریه برنامه ریزی شهری , برنامه ریزی حمایتی , برنامه ریزی مساوات خواه , برنامه ریزی عدالت محور