بررسی ریسک کاهش منابع آب شهر مشهد در دوره شیوع ویروس کرونا

الگوی مصرف آب در میان مصرف کنندگان مختلف، به دلیل جنبه های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و... متفاوت می باشد. حتی ممکن است عدم توجه به نحوه صحیح مصرف آب از سوی مصرف کنندگاندر زمان بروز بحران (مانند شیوع ویروس کرونا)، مخاطرات بیشتری را نیز بدنبال داشته باشد. از همین رومی بایست برای مقابله با کمبود منابع آب در دوره بحران، بررسی الگوی مصرف آب در دستور کار سازمان هایمتولی آب قرار گیرد. این پژوهش نیاز با هدف بررسی الگوی مصرف آب شهر مشهد در دوره شیوع ویروسکرونا انجام شده است که نتیجه آن کنترل ریسک ناشی از کمبود منابع آب می باشد. در این پژوهش با کاربردمفهوم فضای امکان، مراحل اوج گیری و افول دوره ی انتقال ویروس کرونا و وضعیت کمبود آب مورد بررسیقرار گرفته است. به همین جهت، در ابتدا نظرات خبرگان حوزه ی سامت (در خصوص دوره شیوع ویروسکرونا) و حوزه ی مدیریت آب (اثر دوره شیوع ویروس بر کمبود منابع آب) با کمک پرسشنامه الکترونیک موردارزیابی قرار گرفته است. سپس فضای امکان ناشی از اوج گیری ویروس کرونا و افول ویروس کرونا و اثر آن برکمبود منابع آب به صورت اعداد فازی تشکیل شده است. نتایج نشان داد که به رغم تاکید وزارت نیرو برمصرف صحیح آب و افزایش اضطراب ناشی از شیوع ویروس، ریسک کمبود منابع آب طی سه ماه سال1399 افزایش یافته است و به مرور ریسک کمبود منابع آب کاهش می یابد.

Keywords:

الگوی مصرف آب , کمبود منابع آب , مدیریت ریسک , شیوع ویروس کرونا