ارزیابی شاخص های مسکن پایدار در منطقه 11 شهرداری مشهد

هیچ جامع های بدون مسکن پایدار به توازن و هماهنگی نمی رسد. مسکن پایدار، مسکنی است که نیازهایادراکی و واقعی کنونی را از طریق استفاده کارآمد از منابع برآورده نموده و در عین حال سبب ایجاد محله هایجذاب، امن و به لحاظ اکولوژیکی غنی می شود. لذا این مقاله با هدف ارتقاء سطح کیفیت ساخت وساز، ارائه اصول و معیارهای مربوط به مسکن پایدار در حد استاندارد و تحلیل وضعیت موجود آپارتمان هایمسکونی منطقه 11 مشهد به لحاظ میزان برخورداری از شاخص های مسکن پایدار و همچنین کاهش مصرفمنابع و اتلاف انرژی در این نوع از ساختمان ها، با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، به دنبال شناخت اصولو تحلیل وضعیت ساختمان های مسکونی منطقه 11 شهرداری مشهد می باشد. ابزار گرد آوری اطلاعات بهمنظور تعیین و تعریف شاخص های طراحی پایدار، منابع علمی داخلی و خارجی و روش مورد استفاده بهاختصار LEED به معنای «راهنمای طراحی محیطی و انرژی » است. جامعه آماری این تحقیق نیز تعداد سهساختمان مسکونی در دو ناحیه از منطقه 11 شهر مشهد می باشد. به منظور برخوردی جامع با موضوع، اهدافدر 8 دسته عمده و 48 هدف خرد برای ارزیابی شاخص های مسکن پایدار بر اساس استاندارد بین المللیLEED مشخص گردید. نتایج نشان می دهد که ساختمان های مورد مطالعه هیچ کدام امتیاز حداقل را برایکسب گواهینامه LEED کسب نمی کنند و استفاده از برخی تجهیزات ویژه در ساختمان ها، نه به دلیل وجودچشم انداز اکولوژیک، که به دلیل تامین آسایش و رفاه در راستای ایجاد تمایز با سایر بناها و گرانتر ساختنهر مترمربع بنا جهت فروش می باشد. لذا از آنجایی که هیچ یک از ساختمان های مورد بررسی، نتواسته اندبه حداقل امتیاز مورد نیاز شاخص بین المللی LEED دست یابند، بنابراین فرضیه تحقیق مبنی بر احتمالعدم رعایت شاخص های مسکن پایدار در ساخت و سازهای منطقه 11 ، تایید می گردد.

Keywords:

مسکن پایدار , منطقه 11 , مشهد , LEE