کارایی روش مولکولی در تشخیص ذخایر انگلی بدون علامت مالاریا در راستای اجرای برنامه حذف مالاریا در استان هرمزگان

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 228

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPMH-6-2_004

تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1399

Abstract:

هدف: برنامه حذف مالاریا با حمایت فنی سازمان بهداشت جهانی از سال 1389 در ایران آغازشده است. به‌منظور دستیابی به حذف مالاریا، بایستی همه موارد مثبت به‌خصوص موارد بدون علامت و کم انگل تشخیص داده‌شده و به‌موقع درمان شوند، هدف اصلی این مطالعه تعیین کارآیی روش مولکولی در تشخیص ذخایر انگلی بدون علامت مالاریا در راستای اجرا موفق برنامه حذف مالاریا در ایران است. روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 210 نمونه به‌طور تصادفی از ساکنین مناطق پرخطر مالاریا استان هرمزگان جمع‌آوری شد. میزان عفونت بدون علامت پلاسمودیوم با استفاده از تکنیک‌های میکروسکوپی، Rapid Diagnostic Test و Nested-PCR (با استفاده از 18ssrRNA) تعیین گردید. نتایج: با توجه به نتایج روش‌های میکروسکوپی وRDT  هیچ مورد بدون علامتی در بین افراد موردمطالعه مشاهده نشد اما با استفاده از روش مولکولی سه مورد مثبت (4/1 درصد) تشخیص داده شد. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که حساسیت روش‌های مولکولی در تشخیص ذخایر انگلی بدون علامت بیشتر از سایر روش‌های تشخیصی مالاریا است و Nested-PCR تکنیک مناسبی برای تشخیص موارد بدون علامت مالاریا است، لذا استفاده از روش حساس مولکولی هم‌زمان با روش‌های میکروسکوپی و RDT به‌ منظور تشخیص ذخایر انگلی بدون علامت مالاریا لازم و ضروری است. کلیدواژه‌ها: مالاریا،  تشخیص، ذخایر انگلی.

Authors

حبیب اله ترکی

دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران

زینب حسینی

دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران

مریم سارانی

دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران

ایمان قاسم زاده

HIV/STI Surveillance Research Center, and WHO Collaborating Center for HIV Surveillance, Institute for Futures Studies in Health, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran.

امین قنبر نژاد

Department of Public Health, Social Determinants in Health Promotion Research Center, Hormozgan Health Institute, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar Abbas, Iran.

نازنین پورنصراله سرایی

دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران

گلثوم رشید

دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران