تأثیر مداخله آموزشی از طریق همسانان بر میزان مصرف میوه و سبزی در زنان خانه‌دار

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 244

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPMH-5-2_002

تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1399

Abstract:

هدف: مصرف میوه‌جات و سبزیجات نسبت به میزان توصیه‌شده پایین می‌باشد، هدف مطالعه تعیین تأثیر مداخله آموزشی از طریق همسانان بر میزان مصرف میوه و سبزی در زنان خانه‌دار بود. روش‌ها: در این پژوهش نیمه‌تجربی زنان خانه‌دار ساکن شهرک مروارید و شهرک فجر بندرعباس شرکت داشتند. حجم نمونه 65 نفر در گروه مداخله و 65 نفر در گروه کنترل بود. نمونه‌‌ها به‌صورت تصادفی ساده و از روی پرونده‌های آن‌ها در مرکز سلامت مستقر در شهرک‌ها صورت گرفت. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه طی دو مرحله (قبل و دو ماه بعد از اجرای مداخله آموزشی) جمع‌آوری شد. آموزش در مورد اهمیت و فواید مصرف میوه و سبزی از طریق همسانان و به مدت یک ماه در گروه مداخله انجام شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS و آمار استنباطی تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج: قبل از آموزش دو گروه مداخله و کنترل ازنظر متغیرهای موردبررسی اختلاف آماری معنی‌داری باهم نداشتند، درصورتی‌که بعد از اجرای مداخله آموزشی منافع و خودکارآمدی نسبت به مصرف میوه و سبزی در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‌دار و موانع درک شده کاهش معنی‌داری یافت (001/0>P-Value). همچنین تعداد واحد میوه و سبزی مصرفی روزانه در گروه مداخله از 73/1 به 20/4 و در گروه کنترل از 96/1 به 16/2 تغییر یافت و اختلاف آماری معنی‌داری بین آن‌ها مشاهده شد (001/0>P-Value). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج آموزش از طریق همسانان موجب افزایش منافع و خودکارآمدی، کاهش موانع و افزایش تعداد واحد میوه و سبزی مصرفی روزانه در زنان خانه‌دار می‌شود. کلیدواژه‌ها: میوه، سبزی، آموزش همسانان، زنان خانه‌دار.

Authors

رویا شیبانی

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.

زهرا حسینی

مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی در ارتقاء سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.

سید حسین داودی

دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.

تیمور آقاملایی

مرکز تحقیقات قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.

امین قنبرنژاد

مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی در ارتقاء سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.