بومی سازی، روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه سلامت-کار در تعیین بهره وری از دست رفته مصدومین حوادث ترافیکی

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 365

This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MSHS-5-2_006

تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1399

Abstract:

زمینه و هدف: «پرسشنامه سلامت- کار» برای گردآوری داده‌های کمی مربوط به ارتباط بیماری و وضعیت عملکردی افراد طراحی شده است که بهره وری از دست رفته را برای کارهای با دستمزد و بدون دستمزد برآو رد می‌کند. از آنجا که تصادفات جاده‌ای یکی از مهمترین عوامل مرگ و میر و ناتوانی در جهان می‌باشد، مطالعه حاضر با هدف بومی سازی و تعیین روایی و پایایی  نسخه فارسی پرسشنامه سلامت-کار در تعیین بهره وری از دست رفته مصدومین حوادث ترافیکی انجام شد. روش پژوهش: در این مطالعه مقطعی تعداد 30 نفر از مصدومین حوادث ترافیکی مراجعه کننده به بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد به شیوه تصادفی منظم انتخاب شدند. ابزار مطالعه، پرسشنامه سلامت-کار بود که در 2 مرحله به فاصله 1 ماه برای برآورد بهره وری از دست رفته مصدومین، به‌صورت تماس تلفنی تکمیل شد. برای تعیین روایی صوری و محتوی، پرسشنامه بین 5 نفر از متخصصین رشته مدیریت و اقتصاد سلامت و 10 نفر از دانشجویان کارشناسی ارشد رشته‌های مدیریت خدمات بهداشتی درمانی و اقتصاد سلامت، توزیع شد و نظرات آن‌ها اعمال شد. شاخص نسبت روایی محتوی  (CVR) و شاخص روایی محتوی  (CVI) نیز محاسبه گردید. جهت تعیین پایایی، از روش ضریب همبستگی درون رده‌ای برای متغیرهای کمی و ضریب توافق کاپا برای سؤالات اسمی استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار 21 SPSS استفاده گردید. یافته‌ها: شاخص روایی محتوی CVI و CVR به ترتیب بالاتر از 0/79- 0/49 محاسبه شد که این یک عدد قابل قبول برای پرسشنامه می‌باشد. همبستگی درون رده‌ای و فاصله اطمینان در متغیر بهره‌وری از دست رفته و روز کاری از دست رفته به ترتیب 0/99 (0/99-0/98) و 0/96 (0/98-0/93) بود. ضریب توافق کاپا برای سؤالات اسمی 0/99 به‌دست آمد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که نسخه ترجمه شده پرسشنامه سلامت- کار از روایی و پایایی بسیار خوبی در سنجش بهره‌وری از دست رفته در مصدومین حوادث ترافیکی برخودار است.

Authors

حسین ابراهیمی پور

استاد، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد، مشهد، ایران

علی اصغر کیادلیری

دانشیار، گروه اپیدمیولوژی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه لوند، لوند، سوئد

حمید حیدریان میری

استادیار، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد، مشهد، ایران

مهدی یوسفی

دانشیار، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد، مشهد، ایران

مهدی آریافر

کارشناس ارشد مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد، مشهد، ایران

زهرا کیوانلو

کارشناس ارشد مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، مرکز تحقیقات بیماریهای غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی سبزوار، سبزوار، ایران