سمیرا دانشور - گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران.
علی اشرف عیوضی - گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران.
محمد مهدی نقی زاده - مرکز تحقیقات بیماری های غیر واگیر، دانشگاه علوم پزشکی فسا، فسا، ایران.
زینب غضنفری - مرکز تحقیقات پیشگیری از آسیب های روانی-اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران.

اهداف: آلودگی به شپش سر یکی از مسایل بهداشتی مهم در بین دانش‌آموزان است که سبب به‌وجودآمدن عوارض جسمی، اجتماعی و روانی می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی رفتارهای پیشگیری‌کننده از آلودگی به شپش سر در دانش‌آموزان دختر ابتدایی شهر ایوان انجام شد. ابزار و روش‌ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است که در سال 1395 روی 157 نفر از دانش‌آموزان دختر پایه چهارم و پنجم ابتدایی با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای اجرا شد. ابزار مورد استفاده، پرسش‌نامه محقق‌ساخته بود که براساس مدل اعتقاد بهداشتی طراحی و روایی و پایایی آن تایید شد. پس از تکمیل پرسش‌نامه‌ها توسط دانش‌آموزان، داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS 16 و با استفاده از آزمون‌های آماری T مستقل، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: دانش‌آموزان پایه چهارم از آگاهی (0.001=p) و شدت درک‌شده (0.003=p) بالاتری نسبت به دانش‌آموزان پایه پنجم برخوردار بودند. همچنین آگاهی افرادی که سابقه ابتلا به پدیکولوزیس داشتند، به‌طور معنی‌داری بالاتر از افرادی بود که سابقه ابتلای قبلی نداشتند (0.039=p). بین خودکارآمدی با رفتارهای پیشگیری‌کننده از آلودگی به پدیکلوزیس (0.499=r؛ P<0.001) همبستگی معنی‌دار وجود داشت. همچنین متغیر خودکارآمدی، 26.4% تغییرات رفتار را پیش‌بینی کرد (P<0.001). نتیجه‌گیری: خودکارآمدی دانش‌آموزان در اتخاذ رفتارهای پیشگیری‌کننده از پدیکلوزیس نقش بسزایی دارد.

Pediculosis, Prevention, Behavior, Girl’s Students, پدیکلوزیس, پیشگیری, رفتار, دانش آموز