رابطه مهارت ‌های ارتباطی با سلامت‌ عمومی در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی همدان

سابقه و هدف: مهارت‌های ارتباطی یکی از عواملی است که می‌تواند روی سلامت عمومی دانشجویان تاثیرگذار باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی همبستگی مهارت‏های ارتباطی با سلامت‏ عمومی دانشجویان پرستاری انجام شد. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر توصیفی- تحلیلی است که به‌صورت مقطعی در سال 1396 روی 320 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی همدان که با روش نمونه‌گیری تصادفی- طبقه‌ای انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسش‌نامه سنجش سلامت‏عمومی گلدبرگ (GHQ-28) و مهارت‏های ارتباطی جرابک بود که با روش خودایفا توسط دانشجویان تکمیل شد. آزمون‌های آماری T‌مستقل، تحلیل واریانس یک‌طرفه و ضریب همبستگی اسپیرمن، مدل رگرسیونی خطی چندگانه و نرم‌افزار SPSS 16 به کار رفتند. یافته‌ها: اکثر دانشجویان (75%) با میانگین نمره 8.68±29.71 سلامت‏ عمومی نامطلوبی داشتند. بین دو متغیر مهارت‏‌های ارتباطی و سلامت‏ عمومی همبستگی منفی مشاهده شد (0.333-=r). همچنین سلامت‏ عمومی با تمام ابعاد مهارت‏‌های ارتباطی به‌جز بعد قاطعیت رابطه معنی‌داری داشت (p<0.05). مهارت‏‌های ارتباطی با اغلب ابعاد سلامت‏عمومی (0.001>p) به‌جز بعد عملکرد اجتماعی همبستگی معکوس و معنی‌داری داشت. همچنین دانشجویانی که مادر کارمند یا خانه‌دار داشتند از وضعیت سلامت روان مطلوب‌تری برخوردار بودند (0.05>p). نتیجه‌گیری: مهارت‌های ارتباطی بر حیطه‌های سلامت روان از جمله کاهش علایم جسمانی، اضطراب و اختلالات خواب، اختلال در عملکرد اجتماعی و افسردگی دانشجویان تاثیر دارد.

Keywords:

Communication Skills , General Health , Nursing Students , مهارت‌های ارتباطی , سلامت عمومی , دانشجویان پرستاری