تاثیر برنامه آموزشی مبتنی بر نظریه رفتار برنامه‌ریزی‌شده در افزایش رفتارهای جنسی ایمن در بین معتادین تحت پوشش مراکز ترک اعتیاد شهر شیراز

سابقه و هدف: رفتارهای پرخطر در معتادین از مهم‌ترین عوامل به‌خطرافتادن سلامت جامعه است. با توجه به پیامدهای منفی رفتارهای جنسی ناایمن در معتادان، هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر برنامه آموزشی بر افزایش رفتارهای جنسی ایمن بین معتادین تحت پوشش مراکز ترک اعتیاد براساس نظریه رفتار برنامه‌ریزی‌شده بود. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر در دو مرحله در سال 1396 بین معتادین تحت پوشش مراکز خصوصی ترک اعتیاد شیراز انجام شد. نخست مطالعه توصیفی- تحلیلی و از نوع مقطعی به‌منظور بررسی عوامل مرتبط با رفتارهای جنسی ایمن براساس تئوری رفتار برنامه‌ریزی‌شده روی 200 نفر از معتادین تحت پوشش مراکز ترک اعتیاد شیراز صورت پذیرفت. در این مرحله روش نمونه‌گیری به‌صورت تصادفی خوشه‌ای بود. مرحله دوم مطالعه‌ای مداخله‌ای از نوع نیمه‌تجربی روی 100 معتاد (50 نفر گروه آزمون و 50 نفر گروه کنترل) انجام شد که در دو جلسه آموزشی شرکت نمودند. در این مرحله نمونه‌ها به‌صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش‌نامه سازه‌های نظریه رفتار برنامه‌ریزی‌شده و ویژگی‌های دموگرافیک شرکت‌کنندگان بودند. اطلاعات جمع‌آوری‌شده پس از کدگذاری به‌وسیله روش‌های آماری رگرسیون لجستیک، Tزوجی، Tمستقل، آزمون کای‌دو و مک‌نمار تحلیل شدند و نرم‌افزار SPSS 22 نیز به کار رفت. یافته‌ها: پس از مداخله آموزشی میانگین نمرات همه سازه‌های نظریه رفتار برنامه‌ریزی‌شده (نگرش نسبت به رفتار، هنجارهای انتزاعی، کنترل رفتار درک‌شده، قصد رفتاری و رفتار جنسی ایمن) در گروه آزمون افزایش یافت (0.001>p). این تغییرات در گروه کنترل معنی‌دار نبود (0.05