ارتباط فعالیت‌های مذهبی با سلامت جسمانی و روانی دانشجویان پرستاری و مامایی

سابقه و هدف: سلامت دارای چهار بُعد جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی است که بُعد معنوی سلامت از اهمیت بیشتری برخوردار است. با توجه به اینکه حفظ سلامت معنوی، جسمی، روانی و اجتماعی دانشجویان پرستاری به‌عنوان مؤلفه‌های مهم سلامت در ارتقای کارکرد آنها در سازمان‌های بهداشتی و درمانی مؤثر خواهد بود، بر این اساس، هدف این پژوهش بررسی ارتباط فعالیت‌های مذهبی با سلامت جسمانی و روانی دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی کردستان در سال ۱۳۹۸ است. مواد و روش‌ها: نمونه‌­ی پژوهش این مطالعه­‌ی توصیفی-تحلیلی، ۱۸۴ نفر از دانشجویان پرستاری ‌و مامایی دانشگاه علوم پزشکی کردستان و ابزار پژوهش، پرسشنامه­‌ی "زمینه‌یابی سلامت ویر و شربورن" شامل ۳۶ سوال بسته‌پاسخ است. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS ۲۲ و آزمون‌های آماری کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، t مستقل و تحلیل واریانس یک­‌طرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: در مطالعه­‌ی حاضر، بین سلامت جسمانی با فعالیت مذهبی و مؤلفه‌های آن، رابطه­‌ی معناداری مشاهده نشد  (۰/۰۵P-value>). بین سلامت روانی با فعالیت مذهبی و مؤلفه‌های آن، رابطه‌­ی معنادار وجود دارد (۰/۰۰۰=P-value). بین فعالیت مذهبی و مؤلفه‌های آن، سلامت جسمانی و سلامت روانی با جنسیت، مقطع تحصیلی، سابقه­‌ی اختلال روانی، وضعیت تأهل و رده­‌ی ‌سنی رابطه­‌ی معناداری مشاهده نشد (۰/۰۵P-value>) اما با ترم تحصیلی دانشجویان رابطه­‌ی معنادار گزارش شد (۰/۰۵P-value<). نتیجه‌گیری: نظر به "متوسط" بودن سطح سلامت روانی دانشجویان و رابطه‌­ی مستقیم و معنادار بین سلامت روانی با فعالیت مذهبی و مؤلفه‌های آن، لازم است جهت ارتقاء سطح معنویت دانشجویان پرستاری و مامایی برنامه‌ریزی‌های لازم صورت گیرد.

Keywords:

Spiritual activities , Physical health , Mental health , Nursing and midwifery students , فعالیت مذهبی , سلامت جسمانی , سلامت روانی , دانشجویان پرستاری و مامایی