جواد کیهان - دانشگاه

پژوهش حاضر با هدف طراحی و برازش مدل راهبرهای آموزش مذهبی کودکان در خانواده­ها انجام شده است؛  روش تحقیق به شیوه ترکیبی (آمیخته) با طرح کیفی-کمی است. جامعه پژوهشی تمام والدین دانش­آموزان دوره پیش­دبستانی شهرستان ارومیه بودندکه 14 نفر به صورت هدفمند و با رعایت قاعده اشباع نظری داده­ها انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها در بخش کیفی، مصاحبه نیمه­ساختاریافته و در بخش کمی، پرسشنامه بود. بعد از کسب رضایت والدین مصاحبه­ها به صورت کاملا ناشناس ضبط و پیاده گردید. در بخش دوم تعداد 222 نفر از والدین با روش نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب و به سوالات پرسشنامه پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده­ها در تحلیل کیفی از روش چهار مرحله­ای پاول و رننر (2003) و در بخش کمی از مدل معادلات ساختاری استفاده گردید. نرم­افزار مورد استفاده در بخش کیفی MAXQDA10 دربخش تحلیل کمی نرم­افزارهای SPSS16 و AMOS21 بود. بر حسب نتایج تحقیق کیفی، والدین از چهار راهبرد عمده  «الگوسازی»، «سبک زندگی اسلامی»، «رسانه­های آموزشی» و «محیط­ها و مناسبت­های مذهبی» برای آموزش مذهب فرزندانشان استفاده می کنند. همچنین یافته­های مدل معادلات ساختاری نشان داد که راهبردهای چهارگانه مدل مفهومی تحقیق بر متغیر شیوه­های آموزش مذهبی والدین به کودکان برازش داشته و تاثیرگذار هستند؛ همچنین مولفه های­ «الگوسازی» و «سبک زندگی» در بیشترین سطح تاثیرگذاری قرار داشتند. با توجه به یافته­های پژوهش حاضر پیشنهاد می شود والدین در آموزش­های مذهبی نسبت به تاثیرات این روش­ها نیز آگاهی داشته و با توجه به اثرات این روش­ها در تربیت دینی فرزندانشان بکوشند.پژوهش حاضر با هدف طراحی و برازش مدل راهبرهای آموزش مذهبی کودکان در خانواده­ها انجام شده است؛  روش تحقیق به شیوه ترکیبی (آمیخته) با طرح کیفی-کمی است. جامعه پژوهشی تمام والدین دانش­آموزان دوره پیش­دبستانی شهرستان ارومیه بودندکه 14 نفر به صورت هدفمند و با رعایت قاعده اشباع نظری داده­ها انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها در بخش کیفی، مصاحبه نیمه­ساختاریافته و در بخش کمی، پرسشنامه بود. بعد از کسب رضایت والدین مصاحبه­ها به صورت کاملا ناشناس ضبط و پیاده گردید. در بخش دوم تعداد 222 نفر از والدین با روش نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب و به سوالات پرسشنامه پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده­ها در تحلیل کیفی از روش چهار مرحله­ای پاول و رننر (2003) و در بخش کمی از مدل معادلات ساختاری استفاده گردید. نرم­افزار مورد استفاده در بخش کیفی MAXQDA10 دربخش تحلیل کمی نرم­افزارهای SPSS16 و AMOS21 بود. بر حسب نتایج تحقیق کیفی، والدین از چهار راهبرد عمده  «الگوسازی»، «سبک زندگی اسلامی»، «رسانه­های آموزشی» و «محیط­ها و مناسبت­های مذهبی» برای آموزش مذهب فرزندانشان استفاده می کنند. همچنین یافته­های مدل معادلات ساختاری نشان داد که راهبردهای چهارگانه مدل مفهومی تحقیق بر متغیر شیوه­های آموزش مذهبی والدین به کودکان برازش داشته و تاثیرگذار هستند؛ همچنین مولفه های­ «الگوسازی» و «سبک زندگی» در بیشترین سطح تاثیرگذاری قرار داشتند. با توجه به یافته­های پژوهش حاضر پیشنهاد می شود والدین در آموزش­های مذهبی نسبت به تاثیرات این روش­ها نیز آگاهی داشته و با توجه به اثرات این روش­ها در تربیت دینی فرزندانشان بکوشند.

Parental Involvement, Religious Education Strategies, Preschool Children, مشارکت والدین؛ راهبردهای آموزش مذهبی؛ کودکان پیش‌دبستانی