بررسی باورهای بهداشتی و درمانی عشایر شهرستان شوش در مورد کروناویروس

باورها و رفتارهای درمانی محلی، در کنار فواید احتمالی، توانایی بالقوه ای در به خطر انداختن سلامت اجتماعی دارند. عشایر شهرستان شوش نیز مانند سایر اقوام، درمان های سنتی برای بیماری ها داشته اند. هدف این مطالعه بررسی باورها و رفتارهای مراقبتی و درمانی عشایر شهرستان شوش در درمان بیماری کرونا بود. در این مطالعه یخرده مردم معروف در بین عشایر، مصاحبه های نیمه ساختاریافته به عمل آمد. برای گردآوری داده ها از روش مشاهده نیز استفاده شد. مصاحبه ها ضبط، دست نویسی، کدگذاری و طبقه بندی شدند. درمانگران محلی بیماری کرونا را ناشی از تجاوز انسان به طبیعت و طغیان مردم بر اوامر خداوند دانستند. استفاده از گیاهان دارویی از جمله خرنوب، لگجی (شفلح) و دارچین، مصرف شیر آغوز گاو و شیر الاغ، پرهیز از خوردن شیرینی ها و اجتناب از برخی فعالیت های فردی و اجتماعی از جمله روش های پیشگیری و درمان محلی برای بیماری کرونا بود. بررسی فواید و ضررهای باورهای درمانی عشایر به دلیل تازگی موضوع بیماری کرونا به انجام پژوهش های بیشتر نیازمند است. به نظر می رسد شناسایی این باورها در جهت تلاش برای تقویت باورهای مثبت و حذف رفتارهای مضر برای تلفیق طب محلی با سیستم بهداشتی و تهیه ی یک اطلس جامع از رفتارها و باورهای درمانی مناطق برای مدیریت سلامت اجتماعی و حفظ سرمایه و توان حوزه درمان ضرورتی اجتناب ناپذیر است.

Keywords:

سلامت اجتماعی , باورهای درمانی , کروناویروس , قوم نگاری پزشکی , عشایر شوش