اثربخشی زوج درمانی تلفیقی به شیوه گاتمن بر انسجام خانواده زوجین شهر مشهد

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر زوج درمانی گاتمنی بر انسجام خانوادگی زوجین بوده است. در این پژوهش، از روش تجربی به صورت طرح «پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه» استفاده شد. برای انتخاب نمونه پژوهش حاضر از روش نمونه گیری داوطلبانه استفاده شده که در آن از زوجینی که داوطلب شرکت در پژوهش بودند ثبت نام به عمل آورده و در نهایت 11 زوج انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 8 زوج گروه آزمایش و 8 زوج گروه کنترل تقسیم شدند. آزمودنی ها پرسشنامه انسجام خانوادگی را در دو نوبت (پیش آزمون، پس از درمان) تکمیل کردند. گروه درمانی طی 8 جلسه دوساعته تحت زوج درمانی گاتمنی قرار گرفتند. آزمودنی های گروه گواه بدون هیچ درمانی فقط پرسشنامه های فوق را پر کردند. نتایح تحلیل کواریانس دال بر تاثیر زوج درمانی گاتمنی در افزایش معنادار انسجام خانوادگی در مرحله پس آزمون بود (p≤0.05). براساس نتایج بدست آمده مشخص گردید که تمرین های زوج درمانی گاتمنی از طریق فنون متعدد بر انسجام خانوادگی زوجین اثر می گذارد. لذا با توجه به موثر واقع شدن این نوع درمان و با در نظر گرفتن سودمندی های این روش در زمینه انسجام خانواده استفاده گسترده از آن توصیه می شود.

Keywords:

زوج درمانی , گاتمن , انسجام خانوادگی