بررسی تاثیر آموزش ضمن خدمت بر تعهد سازمانی با نقش تعدیلگر توانمندسازی کارکنان (مورد مطالعه: معلمان شهر دهلران)

هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر آموزش ضمن خدمت بر تعهد سازمانی با نقش تعدیلگر توانمندسازی بوده است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش تحقیق در زمره تحقیقات توصیفی پیمایشی قرار می گیرد. اطلاعات به روش کتابخانه ای و میدانی گردآوری شده است. داده های تحقیق با استفاده از پرسشنامه تلفیق شده؛ جهت سنجش متغیر آموزش ضمن خدمت و مولفه های آن با 24 گویه از پرسشنامه استاندارد ابراهیمی (1392)، جهت متغیر توانمندسازی با 21 گویه از پرسشنامه خانعلیزاده و همکاران (1389)، و جهت سنجش متغیر تعهد سازمانی و مولفه های آن با 24 گویه از پرسشنامه استاندارد آۀن و مایر (1990) در قالب مقیاس لیکرت از کلیه معلمان شهر دهلران جمع آوری شده است. جامعه آماری در این پژوهش کلیه معلمان شهر دهلران به تعداد 780 نفر بوده است که با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه آماری این پژوهش 258 نفر تعیین شد. روش نمونه گیری در این پژ<هش نمونه گیری تصادفی ساده است. برای اندازه گیری متغیرها، از سؤالات چند گزینه ای و مقیاس پنج درجه ای لیکرت استفاده شده است. آلفای کرونباخ برای پرسنشامه استاندارد در حالت کلی برابر 0.911 شد. برای تجزیه وتحلیل استنباطی داده های تحقیق و به منظور بررسی تأثیر هم زمان چند متغیر مستقل بر متغیر وابسته از تکنیک مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار اسمارت پی ال اس (PLS) و نرم افزار spss استفاده شده است. پس از تحلیل داده ها، تمامی فرضیه های تحقیق تایید شدند. یعنی نتایج حاکی از تاثیر مثبت و معنی دار آموزش ضمن خدمت بر تعهد سازمانی با نقش تعدیلگر توانمندسازی بوده است.

Keywords:

آموزش ضمن خدمت , تعهد سازمانی , توانمندسازی