پیش بینی انگیزش تحصیلی بر اساس نشانه های درونی سازی فرزندان طلاق با نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی و مطلوبیت اجتماعی

هدف پژوهش حاضر پیش بینی انگیزش تحصیلی بر اساس نشانه های درونی سازی فرزندان طلاق با نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی و مطلوبیت اجتماعی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و مدل یابی معادلات ساختاری بوده است. جامعه پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر کرج در سال تحصیلی 1399-1398 بودند که از این میان تعداد 322 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. داده های پژوهش به وسیله آزمون انگیزه تحصیلی مک ایئرنی و سینکلایر (1992)، سیاهه ی رفتاری کودک (CBCL) آخنباخ، پرسشنامه مطلوبیت اجتماعی کراون و مارلو (1960) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی ایلروی و بانتینگ ( 2001 ) جمع آوری شدند. داده های جمع آوری شده به وسیله آزمون تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزار لیزرل تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که نشانگان درونی سازی به طور مستقیم بر انگیزش تحصیلی، خودکارآمدی و مطلوبیت اجتماعی اثر دارد. علاوه بر این متغیرهای خودکارآمدی و مطلوبیت اجتماعی به طور مستقیم بر انگیزش تحصیلی تاثیر دارد و در رابطه بین نشانگان درونی سازی و انگیزش تحصیلی نقش واسطه ای و میانجی (P>0/001) . بدین ترتیب می توان نتیجه گرفت انگیزش تحصیلی بر اساس نشانه های درونی سازی فرزندان طلاق با نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی و مطلوبیت اجتماعی قابل پیش بینی است.

Keywords:

انگیزش تحصیلی , نشانه های درونی سازی , خودکارآمدی تحصیلی , مطلوبیت اجتماعی , طلاق