بررسی عوامل موثر بر یادگیری درس ریاضی با استفاده از آموزش مجازی در دوره متوسطه اول ( مطالعه موردی: شهرستان کهنوج)

آموزش از راه دور در قالب فضای مجازی به صورت آنلاین یا آفلاین شیوه ای است که اگر چه پیش از این هم در قالب های خاص و محدود مورد استفاده بوده اما تحت شرایط بحران شیوع بیماری کرونا برای نخستین بار در ایران به طور عام به کار گرفته شده است. شهرستان کهنوج همانند سایر نقاط کشور از این امر مستثنی نبوده است. هدف از این پژوهش بررسی عوامل موثر بر یادگیری درس ریاضی با استفاده از آموزش مجازی در دوره متوسطه اول شهرستان کهنوج می باشد. روش انجام تحقیق توصیفی پیمایشی است. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه محقق ساخته است، که در گروه های مجازی دبیران ریاضی متوسطه اول شهرستان توزیع شد. نمونه مورد مطالعه شامل 674 دانش آموز دوره متوسطه اول است که 84 % آنها در مدارس دولتی مشغول به تحصیل هستند. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون خی دو تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحقیق نشان داد که منابع پشتیبانی در آموزش مجازی در حد مطلوبی هستند، دانش آموزان علاقمند به یادگیری درس ریاضی از طریق آموزش مجازی هستند، میزان مشارکت دبیران در آموزش مجازی مطلوب، میزان یادگیری درس ریاضی از طریق آموزش مجازی مطلوب نیست به طوری که از نمونه مورد مطالعه به ترتیب 12 % و 47 % عدم یادگیری و یادگیری کمی داشته اند. از جمله مزایایی که دانش آموزان درباره آموزش مجازی ذکر کرده اند می توان به علاقه مند شدن به ریاضی به دلیل ارتباط بیشتر با معلم، ماندن در خانه، عدم محدودیت زمان و مکان، عدم استرس ناشی از حضور در کلاس درس حقیقی و ... نام برد. از جمله معایب هم می توان به عدم حمایت مالی خانواده، عدم آگاهی برخی دبیران به تکنولوژی جدید، شیوه نامناسب تدریس و.... نام برد.

Keywords:

آموزش مجازی , دوره متوسطه اول , شهرستان کهنوج , ریاضی