نقش غرقگی و صفات شخصیت در پیش بینی سلامت معنوی دانشجویان

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 531

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

PCCONF07_211

تاریخ نمایه سازی: 21 دی 1399

Abstract:

هدف از انجام این پژوهش نقش غرقگی و صفات شخصیت در پیش بینی سلامت معنوی دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی است و با توجه به روش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی سال تحصیلی 1399-1398 بودند. حجم نمونه بر اساس جامعه آماری یاد شده تعداد 100 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و دانشجویان به سوالات پرسشنامه ها پاسخ دادند. در این پژوهش از پرسشنامه سلامت معنوی (SWB)، پرسشنامه غرقگی (فرم کوتاه) و پرسشنامه ی ویژگی های شخصیتی پنج عاملی نئو استفاده شد. داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و برای پیش بینی سهم متغیرهای پیش بین در پیش بینی واریانس سلامت معنوی در دانشجویان از آزمون رگرسیون خطی چند متغیره به روش همزمان استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین غرقگی با سلامت معنوی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (r=0/84؛ p=0/001). همچنین بررسی همبستگی پیرسون مولفه های صفات شخصیت نئو نشان داد که فقط مولفه روانرن جورخویی با سلامت معنوی رابطه رابطه منفی و معناداری دارد (r=0/65؛ p=0/001). علاوه بر این نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که این دو متغیر 11 درصد از واریانس نمرات سلامت معنوی دانشجویان را پیش بینی می کنند. نتایج نشان داد که کسانی که از میزان غرقکیبیشتری برخوردارند یعنی بر روی مسائل خود بهتر می توانند تمرکز کنند و به دنبال آن از سلامت معنوی بیشتری برخوردارند. همچنین صفات روان رنجورخویی از آن جایی که بسیار با اختلالات روانی همبودی دارد و قادر به پیش بینی آن ها می باشد، کسانی که این صفت را به میزان قابل توجهی دارند میزان سلامت معنوی آنها کمتر است.

Authors

صفورا کیوانلو

دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران

بهزاد ماله میر

دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران

مهسا جعفری

دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران