مقایسه خودکارامدی والدینی و راهبردهای شناختی تنظیم هیجان در مادران کودکان استثنایی وکودکان عادی

زمینه و هدف: تولد کودک استثنایی در خانواده ، با توجه به نیازهای خاص این کودکان و نقش حیاتی مادران در تعامل با کودکان مشکلاتی را برای آنان به همراه دارد. این پژوهش با هدف مقایسه خودکارآمدی و راهبردهای شناختی تنظیم هیجان در بین مادران کودکان استثنایی و کودکان عادی انجام گرفت. روش: در این پژوهش علی – مقایسه ای، 30 نفر از مادران کودکان استثنایی 5 تا 15 ساله مراجعه کننده به مدارس استثنایی شهر اصفهان و همچنین 30 نفر از مادران کودکان عادی شهر اصفهان به شیوه در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس خودکارآمدی والدینی دومکا و تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کراج استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره تحلیل شدند . یافته ها: یافته ها نشان داد که بین خودکارآمدی والدینی ، سرزنش خود ، پذیرش و تمرکز برنامه ریزی در دو گروه مادران کودکان استثنایی و عادی تفاوت معناداری وجود دارد ( p<0/05 ) و خودکارامدی والدینی، سرزنش خود و تمرکز برنامه ریزی در مادران کودکان عادی بیشتر از مادران کودکان استثنایی است و پذیرش در مادران کودکان استثنایی بیشتر از مادران کودکان عادی است . نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر و نقش حیاتی مادران در مراقبت و تربیت و فرزندان پیشنهاد می شود برنامه ریزی دقیق برای رشد و تقویت وضعیت شناختی و هیجانی مادران و آگاهی بخشی از مسائل و مشکلاتی که ممکن است با تولد کودک، خانواده ها با آن روبه رو شوند درنظر گرفته شود.

Keywords:

خودکارآمدی والدینی , راهبردهای شناختی تنظیم هیجان , کودکان استثنایی