هانیه شیخان - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان، سمنان، ایران
سهیلا رحمانی - دانشجوی دکتری روانشناسی سلامت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران

مقدمه و هدف: بیماری عروق کرونر قلبی نه تها عامل اصلی مرگ و میر و ناتوانی بشر و در درازمدت با ماهیت ناتوان کنندۀ خود، پاره ای از محدودیت ها را در زندگی فرد به وجود می آورد. پژوهش حاضر، با هدف اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش اضطراب بیماران مبتلا به بیماری قلبی عروقی انجام شده است. روش: مطالعه حاضر از نوع شبه آزمایشی که در آن از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل با سنجش در خط پایه پس از مداخله و پیگیری 2 ماهه با گروه کنترل انجام گرفت. تعداد 24 نفر از بیماران با تشخیص بیماری عروق کرونر قلبی از میان بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین (ع) در شهر تهران در ماه های اردیبهشت تا مرداد در سال 1398 انتخاب و به طور تصادفی به گروه آزمایش (درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ) n=12 و کنترل (n=12) گماشته شدند. کلیه شرکت کنندگان پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه اضطراب آشکار و پنهان اشپیل برگر را در سه مرحله تکمیل کردند. پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد میانگین متغیر اضطراب پنهان، اضطراب آشکار در مرحله پیش آزمون بین سه گروه تفاوت معنی دار وجود ندارد که نشانگر همگن بودن سه گروه پژوهش در مرحله پیش آزمون است، اما تفاوت بین سه گروه در مراحل پس آزمون و پیگیری تفاوت معنی داری بود که می تواند حاکی از اثربخشی مداخلات بر متغیرهای ذکر شده و نیز پایداری اثربخشی در مرحله پیگیری بوده است. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان مذکور می تواند در کاهش اضطراب پنهان، اضطراب آشکار در بیماران مبتلا به بیماری قلبی عروقی به عنوان مداخلات روانشناسی استفاده شود.

اضطراب آشکار، اضطراب پنهان، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد