امیر وثوق - مربی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ماهشهر
ابراهیم حاجی دولو - دانشیار دانشگاه شهید چمران اهواز
مهدی سالاری - مربی دانشگاه آزاد اهواز

با توجه به اینکه در نیروگاه حرارتی بیشترین بازگشتناپذیری دربویلر صورت میپذیرد در این تحقیق به بررسی چگونگی کاهش بازگشت ناپذیری در بویلر جهت افزایش راندمان نیروگاه پرداخته شده است. کاهش بازگشتناپذیری با توجه به درصد هوای اضافی جهت فرایند احتراق در بویلر و دمای گازهای خروجی از دودکش صورت پذیرفته است. جهت انجام این تحقیق از اطلاعات سیکل نیروگاه فوق بحرانی رامین اهواز استفاده شده است. نتایج نشان میدهد که با کاهش درصد هوای اضافی در بویلر از0/4 به 0/1 راندمان اکسرژی و راندمان حرارتی نیروگاه به ترتیب 0/37% و 0/19% افزایش می یابند و با کاهش دمای گازهای خروجی ازدود کش از 137 درجه به 90 درجه با 40% هوای اضافی راندمان انرژی و اکسرژی نیروگاه به ترتیب 0/84% و 2/3% افزایش مییابند. زماینکه درصد هوای اضافی و دمای گازهای خروجی از بویلر همزمان کاهش یابند راندمان انرژی و اکسرژی نیروگاه به ترتیب 1/17% و 2/5% افزایش می یابند در صورتیکه از هوای استوکیومتریک جهت فرایند احتراق استفاده شود و دمای گازهای خروجی از دودکش 87درجه سانت یگراد راندمان انرژی و اکسرژی نیروگاه 1/27% و 2/63% افزایش می یابند.

بویلر، نیروگاه حرارتی فوق بحرانی، راندمان انرژی،راندمان اکسرژی، احتراق