اکبر تکری - کاشان، دانشگاه کاشان، پژوهشکده علوم و فناوری نانو
مسعود همدانیان - کاشان، دانشگاه کاشان، دانشکده شیمی، گروه شیمی فیزیک
احمدرضا قاسمی - کاشان، دانشگاه کاشان، دانشکده مهندسی مکانیک، گروه مکانیک

بهبود خواص ذاتی رزین اپوکسی و کاهش ترک و حفرات موجود در آن از مهمترین زمینه های تحقیقاتی، جهت افزایش چقرمگی این پلیمر در صنایعی همچون چسب و پوششها می باشد. یعنی با توزیع یکنواخت نانوذرات و حذف محدودیتهای اتصالات عرضی ناقص، میتوان موجب افزایش بهبود نسبی خواص رزین اپوکسی شد. در این پژوهش ابتدا نانوذرات تیتانا به روش سل-ژل تهیه شده و سپس به روش اختلاط مستقیم، نانوذرات به رزین اپوکسی افزوده شدند. سپس بررسی مورفولوژی نانوکامپوزیت تهیه شده و پستی و بلندی سطوح (توپوگرافی) با استفاده از آنالیزهای میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM) در اثر افزودن نانوذرات تیتانا انجام گرفت. مشخص شد نانوکامپوزیت تیتانا نسبت به رزین اپوکسی و نمونه خام پخت شده دارای سطوح عاری از ترک و حفره است که ناشی از ورود و جایگیری نانوذرات در این مناطق میباشد. این مهم موجب بهبود خواص مکانیکی/حرارتی خصوصا چقرمگی نانوکامپوزیت خواهد شد.

اپوکسی، توپولوژی، مورفولوژی، نانوکامپوزیت