الگوی ساختاری نقش میانجی خود-تنظیمی در رابطه بین ذهن‌آگاهی با بهزیستی روان‌شناختی و خود-دلسوزی در دانشجویان پرستاری

مقدمه: با توجه به مواجهه دانشجویان پرستاری در دوره­های کارآموزی با منابع استرس­زا، بهزیستی روان‌شناختی  پایینی دارند، هدف پژوهش حاضر ارائه­ الگوی ساختاری نقش میانجی خود-تنظیمی در رابطه­ بین ذهن­آگاهی با بهزیستی روان‌شناختی  و خود-دلسوزی می­باشد. روش کار: برای جمع­آوری داده­ ها از پرسشنامه ذهن ­آگاهی پنج ­وجهی، پرسشنامه­ بهزیستی روان‌شناختی  ریف، خود-دلسوزی نف و خود-تنظیمی مارکوس و همکاران استفاده شد. داده­ های پژوهش با استفاده از روش معادلات ساختاری با نرم افزار آموس مورد ارزیابی قرارگرفت. یافته­ ها: نتایج به­دست آمده نشان داد، مدل بعد از یک سری اصلاحات از برازش مناسبی برخوردار است. همچنین ذهن­ آگاهی به دو صورت مستقیم و غیرمستقیم از طریق خود-تنظیمی بر خود-دلسوزی و بهزیستی روان‌شناختی  تأثیر دارد. به علاوه خود-دلسوزی بر بهزیستی روان‌شناختی  نیز تأثیر دارد. نتیجه ­گیری: این پژوهش گامی جهت شناخت متغیرهای تأثیرگذار بر بهزیستی روان‌شناختی  و خود-دلسوزی می باشد.

Keywords:

structural model , self-regulatory , mindfulness , psychological well-being , self-compassion , الگوی ساختاری , خود-تنظیمی , ذهن آگاهی , بهزیستی روان‌شناختی , خود-دلسوزی