مژگان محمدی مهر - گروه علوم آزمایشگاهی دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی آجا، تهران، ایران.
احمد کیخا - گروه اقتصاد و مدیریت مالی آموزش عالی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

مقدمه: افزایش بی­اخلاقی­ ها و سرقت­ های علمی در نظام آموزش عالی کشور  به یک بحران جدی مبدل شده است. از این رو، هدف از این مطالعه تحلیل مصادیق سرقت علمی و معرفی نرم افزارهای شناسایی سرقت علمی می­باشد. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه مروری-روایتی است. مقالات فارسی و لاتین مرتبط با استفاده از کلیدواژه ­های سرقت علمی در پایگاه­های اطلاعاتی در بازه زمانی 2003-2014 جستجو شدند. از بین 59 مقاله استخراج شده پس از بررسی، 33 مقاله تحلیل اسنادی شد. یافته ­ها: بر اساس یافته ­های مطالعه، 14 مورد مصداق سرقت علمی شناسایی شد که شامل سرقت از خود، سرقت علمی موزاییکی، داده سازی، فریب­کاری یا دروغ پردازی، سرقت استعاره­ای، نادرستی در نام نویسندگان، سرقت سبک استدلال، انتشارات همپوشان، سرقت ترجمه و تغییر زبان، سرقت ایده، کپی و پیست، سرقت علمی ساختاری، سرقت علمی عمدی و سرقت علمی غیر عمدی می­باشد. 25 نرم افزار پیشرو در قلمروی شناسایی سرقت علمی وجود دارد. بحث و نتیجه ­گیری: با توجه به یافته­ های مطالعه حاضر، توصیه می­گردد مسئولین با برگزاری کارگاه­ های آموزشی، ضمن ترویج فرهنگ اخلاق پژوهشی به معرفی و نحوه استفاده از نرم­ افزارهای شناسایی آن همت گمارند. کلید واژگان: پژوهش، سرقت علمی، اخلاق در پژوهش  

Research, Plagiarism, Ethics in research, پژوهش, سرقت علمی, اخلاق در پژوهش